logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Mediamap: Toekomst

Kunst als metafoor Levenskunst is een actueel thema en kent als doel een goed en mooi leven te realiseren; een leven gebaseerd op waarden en idealen met een aantrekkelijke en authentieke stijl. Levenskunst is ook een morele oproep en een vorm van filosofie. Het combineert reflectie met handelen, vooral als het gaat om de praktische vormgeving van je leven. Technieken van het zelf naar filosoof Foucault voor het vormgeven van jezelf en je leven op www.humanistischverbond.nl Meer lezen Psychologie van de levenskunst. Gerben Westerhof & Ernst Bohlmeijer, Boom, 2012 Het grote boek van de levenskunst. Anselm Grün, Ten Have, 2012 Levenskunst: Bevriend raken met jezelf en de ander. Dick Kleinlugtenbelt, Damon, 2010 Tegen de onverschilligheid: Pleidooi voor een moderne levenskunst. Joep Dohmen, Ambo, 2007 Handboek voor de levenskunst. Wilhelm Schmid, Ambo, 2005 Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen MVO – het bewust richten van de ondernemingsactiviteiten op financieel-economische waarden, profit, ecologische waarden en planet, en sociale waarden – is de trend van nu. Heeft u ambities, maar weet u nog niet goed hoe u maatschappelijk verantwoord kunt ondernemen? Het stappenplan MVO Steps helpt u uw eigen MVO-beleid op te stellen en te implementeren: www.mvonederland.nl Streven naar succes maakt creativiteit makkelijker Mensen die negatieve uitkomsten willen vermijden, hebben meer moeite met het bedenken van creatieve oplossingen voor alledaagse problemen, dan personen die zich focussen op wat ze te winnen hebben. Promotie Marieke Roskes, februari 2013 www.uva.nl 2012 ICF Global Coaching Study Wereldwijd werken circa 47.500 coaches en zij genereren jaarlijks bijna twee miljard aan inkomsten; het aantal coaches neemt nog steeds toe. De professie blijft zich concentreren op welvarende regio’s als Noord-Amerika, West-Europe en Australië/Nieuws-Zeeland; deze regio’s herbergen 75% van de coaches tegenover slechts 11% van de totale wereldbevolking Evenwel is een snellere groei van de coachingsprofessie gemeten in Latijns-Amerika en het Caribische gebied. Sociale innovatie refereert aan nieuwe strategieën, concepten, ideeën en organisaties die een oplossing trachten te bieden voor grote maatschappelijke uitdagingen – van werkgelegenheid en educatie tot zorg, maatschappelijke betrokkenheid en milieuproblemen. De huidige urgentie van sociale innovatie wordt gevoed door een netwerkgedreven paradigma van vernieuwing en creativiteit en zet in op de Coaches zien de toekomst met vertrouwen tegemoet en verwachten dat de vraag naar coaching toeneemt, wat ook zou leiden tot een verhoging van hun inkomen. De coaches maken zich zorgen over nietopgeleiden die zichzelf coach noemen, willen het bewustzijn ten aanzien van de opbrengsten van coaching vergroten en zich toeleggen op de vraag of coaching al dan niet gereguleerd zou moeten worden. www.coachfederation.org Theorie U: het hoogst haalbare toekomstige potentieel waarnemen en in het nu realiseren. Nu in beeld met de ‘U-browser’ van het Presencing Institute, www.presencing.com Maatschappelijke vraagstukken als basis voor innovatiebeleid Sociale innovatie refereert aan nieuwe strategieën, concepten, ideeën en organisaties die een oplossing trachten te bieden voor grote maatschappelijke uitdagingen – van werkgelegenheid en educatie tot zorg, maatschappelijke betrokkenheid en milieuproblemen. De huidige urgentie van sociale innovatie wordt gevoed door een netwerkgedreven paradigma van vernieuwing en creativiteit en zet in op de innovatiekracht van alle mensen in de samenleving vanuit welke maatschappelijke rol of functie dan ook. Het gaat erom deze mensen, die deel uitmaken van het bedrijfsleven, kennisinstellingen, overheid én sociale netwerken – civil society – met elkaar te verbinden; zowel binnen als tussen deze maatschappelijke velden. www.socialeinnovatie.net  Ubuntu “Afrika heeft iets dat ‘Ubuntu’ wordt genoemd. Het gaat over de essentie van mens-zijn. Het maakt onderdeel uit van de gift die Afrika aan de wereld gaat geven. Het omarmt gastvrijheid, het geven om elkaar, het bereid zijn die extra mijl voor een ander te lopen. Wij geloven dat een mens pas mens kan zijn door andere mensen; dat mijn menselijkheid onlosmakelijk verbonden is met die van u. Als ik u slecht behandel, dan behandel ik ook onverbiddelijk mijzelf als slecht. Een alleenstaand mens is een ‘contradictio in terminis’ en daarom zoek je werk dat de gemeenschap ten goede komt. Daardoor word je als mens lid van een gemeenschap.” Aartsbisschop Desmond Tutu Beter en efficiënter geholpen via internet Online behandelingen van veel voorkomende klachten als posttraumatische stress, burn-out, depressie, paniek en eetstoornissen zijn minstens zo effectief als reguliere (face-to-face) therapie. Promotie Jeroen Ruwaard, februari 2013. www.uva.nl Lifelong Learning Programme De Radboud Universiteit participeert in het Lifelong Learning Programma (LLP). Het programma wordt geïnitieerd door de Europese Commissie. Het LLP heeft als doel om mensen uit de EU in de verschillende levensfasen op te leiden en te vormen en de Europese dimensie in het onderwijs te vergroten. Daarvoor zijn verschillende doelgroepen geformuleerd: het basis en secundair onderwijs, het hoger onderwijs, de beroepsopleiding en het volwassen onderwijs. Voor deze doelgroepen zijn verschillende stimuleringsacties opgesteld, zoals mobiliteit van studenten en docenten, talencursussen, multilaterale projecten op het gebied van curriculumontwikkeling en netwerken. Met deze acties hoopt de EU de burgers van de EU beter voor te bereiden op de kennismaatschappij, op betere banen. Meer informatie is te vinden op de website van de Europese Commissie. ec.europa.eu BOEKEN Psychologisering in tijden van globalisering Een kritische analyse van psychologie en psychologisering Jan de Vos. Leuven: Acco, 2011. ISBN 978 90 334 8398 1 Jan De Vos stelt in dit boek de intrigerende vraag: wie zijn wij dat we zoveel psychologie nodig hebben? De aanwezigheid van psychologen en hun vertoog lijkt vandaag de dag niet meer te stuiten. In de media, de politiek en zelfs de economie luidt het in koor: it’s the psychology, stupid! Get Social in business Social media op het werk  Jeanet Bathoorn. Schiedam: Scriptum, 2012. ISBN 978 90 559 4119 3 Nu eens geen jonge hond die de oudjes zal uitleggen, hoe ze om moeten gaan met sociale media, maar een generatiegenoot die over dit onderwerp schrijft. Bathoorn beschrijft en laat met screenshots zien, wat je met sociale media kunt doen binnen je eigen bedrijfsverband. Z!N of de kunst van het overleven in de 21ste eeuw Alain Grootaers. Antwerpen: Vrijdag, 2012. ISBN 978 94 600 1036 1 In ‘Zin!’ verkent Alain Grootaers met een open en humoristische blik de mogelijkheden voor een nieuw leven. Wat als we maar drie uur er dag zouden werken? Wat als we onze kredietkaarten overboord gooien en zo weinig mogelijk betalen met ‘echt’ geld? Wat als we ons leven zou terugeisen van onze werkgever en opnieuw zou leren leven volgens de regels van een pre-industriële samenleving? Jugaad Innovatie Slim en flexibel innoveren naar spectaculaire groei Navi Radjou, Jaideep Prabhu & Simone Ahuja. Culemborg: Van Duuren Management, 2013. ISBN 978 90896 5153 2 Echte vernieuwing vindt alleen nog bottom-up plaats en komt uit nieuw opkomende economieën aan de andere kant van de wereld. Jugaad is Hindi voor ‘ingenieuze en slim geïmproviseerde oplossing’. Het heeft alles te maken met vindingrijkheid. Dit boek laat westerse ondernemers en managers ter inspiratie kijken naar India, China en Afrika voor een revolutionaire, nieuwe aanpak van innovatie. Ik wil een coach Geen luxe, maar nood zaak: Hoe coaching bijdraagt tot succes Marleen Boen, Leen Lambrechts & Georges Anthoon. Tielt: Lannoo Campus, 2012. ISBN 978 94 014 0561 4 Dit boek is bij uitstek geschikt voor alle mensen die twijfelen of ze coaching willen inzetten voor zichzelf of voor hun medewerkers. Het boek wordt afgesloten met een zeer toepasselijk citaat van de Perzische dichter J. Rumi (1207-1273): ‘Yesterday I was clever, so I wanted to change the World. Today I am wise, so I am changing myself’ (R)evolutie van werk Sociaal kapitaal in organisaties Bas van de Haterd. Assen: Van Gorcum, 2012. ISBN 978 90 232 5083 8 In een wereld waarin een vijftienjarige jongen een app kan maken die een heel bedrijf naar de rand van de afgrond brengt, zijn oude organisatiemodellen niet meer houdbaar. De toekomst van werk is al aanwezig, hij is alleen nog niet wijdverspreid. Wat voor soort organisaties zullen er ontstaan? Hoe motiveren en belonen we mensen straks voor hun werkzaamheden?  
Gratis
lees meer

Congresverslag: Strategisch coachen

Auteur: Els Ackerman

Bij het woord ‘strategisch’ kruip ik altijd een beetje weg, figuurlijk dan. In mijn hoofd zie ik belangrijke mensen rond een vergadertafel, mannen in pak, dure pakken natuurlijk. Zij bepalen beleid, richting en strategie in een taalgebruik waar de belangrijkheid vanaf druipt. Niet mijn taalgebruik in elk geval. Ik hoor daar niet bij, het is boven mijn niveau. Tegen een loopbaancliënt zou ik in dat geval zeggen: ‘maak je je nu niet kleiner dan je bent?’ Ik voel me heftig ‘nee’ schudden. Strategie is niets voor mij, dat is voor anderen. Toch zit ik nu in een zaal met coaches en managers, als deelneemster aan een Mastertour Begeleidingskunde over het onderwerp ‘strategisch coachen’. Op het podium gespreksleider Harry Starren die de spreker ondervraagt, of beter gezegd prikkelt, met uiterst vriendelijke maar doordringende vragen. Hij heeft even eerder ook de zaal geprikkeld om met vragen te komen, die hij aan Mathieu Weggeman zal voorleggen. Weggeman is de spreker, de autoriteit. Hij staat achter de lessenaar en schopt met zijn verhaal al mijn ideeën en gedachten over strategisch coachen onderuit. De hoofdlijnen van zijn verhaal gaan over twee onderwerpen: 1) anarchistisch coachen (professionals helpen met foppen) en 2) managers helpen met differentiëren. Dat laatste onderwerp hangt er een beetje bij,  daar blijft minder tijd voor over. Gelukkig maar, want dat anarchistisch coachen blijkt fascinerend. Onder zijn verhaal schieten mijn gedachten alle kanten uit, ik probeer aantekeningen te maken maar ik kan hem niet bijhouden. Hij maakt gehakt van alle  bureaucratische regeltjes binnen organisaties, leert zijn cliënten ‘meestribbelen’, doen alsof ze volgzaam alle voorschriften opvolgen, maar die intussen rustig aan hun laars lappen. Als je coacht kun je in een ingewikkeld dilemma terechtkomen, zegt hij. Volgens je opdracht help je mensen om beter te functioneren binnen hun organisatie, maar als je dat niet anarchistisch doet draag je bij aan het instandhouden van een (in jouw ogen) ongewenste organisatiecultuur. De zaal wordt er heel vrolijk van, iedereen herkent blijkbaar de voorbeelden die Weggeman geeft. Planning and control noemt hij ‘infantiele bureaucratische nikserigheid’, waar hij zelfsturing tegenover stelt. Evidence based gezondheidszorg stoelt op een gebrek aan vertrouwen. Zo schopt hij feestelijk tegen de heilige huisjes waar we binnen organisaties dagelijks mee te maken hebben. Hij haalt een uitspraak aan van Hans Galjaard: “Niets is zo ongelijk als de gelijke behandeling van ongelijken.” Managers moeten leren differentiëren, en coaches zijn ervoor om managers te helpen dat te durven. Dat kan een coach pas als hij ‘het vermogen heeft om onnozel naar de wereld te kijken’. Hoor ik hier een link met Socratisch coachen? Aan het eind van de sessie zegt hij iets dat ik me herinner uit de allereerste cursus die ik als professional ‘in company’ gevolgd heb: “organisaties bestaan niet, ze bestaan uit mensen”. Vrolijk en tevreden ga ik naar huis. De volgende ochtend raad ik mijn cliënt aan om de formulieren van het UWV, waarmee ze een aanvraag kan doen om stage te lopen, niet in te vullen. Gewoon doen, die stage. Anarchistisch coachen dus. Els Ackerman is zelfstandig loopbaanadviseur in Rotterdam in haar ‘Praktijk voor Loopbaanadvies en Coaching’.
Gratis
lees meer

Column: Promotie of preventie

Auteur: Roos Vonk

Denk je vaker na over hoe je succes kunt bereiken, of over hoe je mislukking kunt vermijden? Is je aandacht gericht op je dromen en idealen, of meer op je verantwoordelijkheden en verplichtingen? Als je bij beide vragen het eerste antwoord kiest, ben je waarschijnlijk iemand met een sterke promotie-focus, kies je beide keren het tweede antwoord, dan heb je waarschijnlijk meer een preventie-focus. Mensen met een promotie-focus zijn gericht op het bereiken van hun doelen en idealen. Uitdaging, risico, winst, avontuur, ambitie en succes zijn sleutelwoorden voor iemand met een sterke promotie-focus. Mensen met een preventie-focus zijn meer gericht op het veilig stellen van wat ze hebben en het vermijden van verlies en falen. Verantwoordelijkheid, veiligheid, bescherming, verplichting, normen en regels zijn hun kernwoorden.  Preventie-georiënteerde mensen nemen in het algemeen heel anders beslissingen dan promotie-georiënteerde mensen. Ze zullen zorgvuldig alle opties overwegen en analyseren, voordat ze een beslissing nemen en ze zullen minder risico’s nemen. Ze letten op details, ze kijken analytischer en zien vaker beren op de weg. Promotiemensen zullen sneller knopen doorhakken en meer risico nemen. Zij denken globaler, ze zien vooral het eindpunt waar ze naartoe willen: grote stappen snel thuis. Ze zijn ook optimistischer dat het allemaal wel gaat lukken. Ze kijken naar de grote lijn: ze zien het bos, terwijl preventiemensen meer op de bomen letten. In de ogen van promotiemensen is dat hinderlijk, omdat het oponthoud veroorzaakt, maar het nut ervan is wel gebleken bij de bankencrisis: die ontstond doordat banken gericht waren op winst (promotie) en producten en polissen verkochten, waarvan ze zelf maar half begrepen hoe die precies in elkaar zaten. Zoiets kan makkelijk gebeuren zonder dat de directie ingrijpt, want juist mensen met veel macht denken in het algemeen meer globaal en hebben een hoge promotiefocus. Zet je uitgesproken promotie- en preventie-mensen bij elkaar, dan ergeren ze zich suf aan elkaar. De preventie-persoon ziet de promotie-persoon als iemand die onverantwoordelijk en onbezonnen op zijn doel afrent, zonder zich te bekommeren om alle risico’s. Omgekeerd voelt de promotie-persoon zich belemmerd door de preventie-persoon, die altijd wat te mierenneuken heeft en daarmee de boel afremt en de enthousiaste stemming versjteert. Het kan dan goed zijn te bedenken dat je domweg verschillende perspectieven hebt en daarmee elkaar goed aanvult. In een organisatie heb je beide perspectieven nodig. Lager geplaatste en onzekere mensen kijken vaker door een preventiebril. Ze piekeren meer, ze denken aan wat er mis kan gaan en komen daardoor vaak niet in actie: ja maar, wat als… Heb je als coach zulke cliënten, dan is het goed te weten dat je met relatief kleine ingrepen iemand meer de promotiekant op kunt manoeuvreren – of omgekeerd, als iemand juist te veel aan die kant zit. In experimenten zijn onderzoekers erin geslaagd deelnemers in een promotiefocus te brengen door ze bijvoorbeeld een doolhof te laten oplossen waarin een muis naar een stukje kaas toe moet (benaderen), terwijl een preventie-focus ontstaat wanneer de muis in het doolhof op de vlucht is voor een kat (vermijden). Dit betekent dat mensen alleen door het dénken aan benaderen of vermijden al tijdelijk door een andere bril gaan kijken. Ook met lichaamshouding kun je dit bereiken. Promotie-oriëntatie ontstaat wanneer mensen in een ontvangende lichaamshouding zitten, wanneer ze ja knikken of wanneer ze vooruit lopen, een preventie-focus kan worden opgewekt door een afwerende lichaamshouding (met de handen op tafel alsof je de tafel van je gaat afduwen), nee knikken en achteruit lopen. Het achterliggende idee is dat lichamelijke en mentale processen sterk gerelateerd zijn. We weten allemaal dat je lichaamshouding wordt beïnvloed door hoe je denkt en hoe je voelt, maar het is ook omgekeerd. Een andere methode om preventie-focus te bevorderen is door mensen te laten denken aan de korte termijn: wat ga je vandaag doen en morgen? Denken aan de lange termijn – waar wil je staan over een jaar, hoe ziet je leven er dan uit? – bevordert juist promotie-gerichtheid. Mensen laten denken over hun idealen en waarden is ook een goede manier om de promotie-persoon in hen wakker te maken. Is iemand van nature erg preventie-minded dan is het nog wel een hele weg om daar ook actie op te ondernemen, maar het begin is er dan in elk geval.
Gratis
lees meer

Column: Klaar met coaching!

Auteur: Nathalie Vrancken

Ik ben klaar met coaching – hierna ‘c’ genoemd. Met het woord, met de trotse beoefenaars, met de mystiek eromheen en met de zalig verklaarde methodiek. Op de vraag “Wat doe je?” had ik steeds meer woorden nodig om een en ander in zakelijk en resultaatgericht perspectief te zetten. Niet zelden werd ik in de hoek van de quasi ernstige, naar werk en erkenning snakkende deeltijdwerkelozen geparkeerd. C is te waardevrij en divergerend. Toen ik zestien jaar geleden de eerste stappen zette op het c-carrièrepad, was het adagium ‘laat 1000 bloemen bloeien’. Te vaak nog worden kandidaten in achterkamertjes, losgezongen en omhoog geklapt naar – weliswaar eenzame - hoogten. De kandidaat voelt zich goed, echter zijn functioneren in de werksituatie is niet noodzakelijkerwijs verbeterd. Bij c geldt ‘alles er mag zijn’, gek genoeg nog waar ook. Toch ontslaat het de coach niet van de plicht om de menselijke maat in te zetten. Niet alleen meehuilen of meeklappen met de kandidaat, maar ook je eigen indruk en de redelijkheid van het (organisatie)doel er tegenover durven te stellen. C legt het proces eerder stil dan dat het gericht is op actie. De kans is namelijk groot dat een c-kandidaat aanloopt tegen iets wat in het verleden is ontstaan. Het exploreren van dat verleden – een bijkomstigheid veroorzaakt door het grote aantal therapeuten dat zich inmiddels op de c-markt begeeft – kost veel tijd en leidt af van de werkelijke vraag, die een evenwichtige synthese behoort te zijn tussen organisatiedoelen en doelen van de medewerker. C heeft een te enge taakopvatting. Soms wil de kandidaat gewoon advies, zijn gal spuwen of gewoon wat ouwehoeren over het werk. Dat is legitiem en moet ook kunnen. Aansluiten bij het moment is immers het allerbelangrijkst. Met de groep van coaches, kan ik mij veelal niet (meer) identificeren: te zelfingenomen en welhaast gedistantieerd. Alsof deze steeds achter de coulissen van de ander wil kijken, zonder zichzelf open te stellen. Bij het geven van een mening, wordt niet zelden gevraagd: “Wat is hierbij jouw onderliggende verlangen?” Platslaan van spontaniteit en leven, dunkt me. De energie van deze coaches lijkt telkenmale gericht op ‘Het Grote Individuele Verlangen’. Mag het ook minder subjectief en meer praktisch aansluitend zijn?! Het meest opmerkelijke vind ik dat deze groep onvoldoende beeld en kennis heeft van het reilen en zeilen in organisaties. De kandidaat oogst vaak meer sympathie dan de organisatie, wat een calimero-complex op de koop toe oplevert. Stoppen met c? Neen. C is ‘ún’ vaardigheid bij het voeren van een gesprek. En gesprekken voeren zal ik blijven doen, om organisatie en mensen te ondersteunen. Soms als klankbord, soms directief, dan weer door te zwijgen en altijd met gebruikmaking van een c-vaardigheid. Zal hoon mij nu ten deel vallen of leg ik de vinger op een door meer mensen gevoelde zere plek? Nu ik klaar ben met c, zie ik uit naar uw reactie in een – al dan niet – gestileerde toon van venijn: http://lnkd.in/4mwgtb Nathalie Vrancken is werkzaam als Externe Voorzitter bij www.externevoorzitter.nl
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper