Hieronder kunt u inloggen op uw account bij ProfessioneelBegeleiden.nl en uw favoriete uitgaven/artikelen (gratis) downloaden!
> Heeft u nog geen account?
Klik hier om u gratis te registreren!
INHOUD THEMA ‘VERSLAVING’ (november 2016) Verkenning: Het taboe dat verslaving heet, Ingrid Weijnen De opinie van… Reinout Wiers - Pillen? Praten? Trainen!, Christine Beenhakker Column: Kom uit je hok, Saskia Teppema Pioniers: Ervaringsgerichte gezinstherapie - Walter Kempler, Roel & Sonja Bouwkamp Workaholisme, Wilmar Schaufeli & Elze Versteeve PRAKTIJK Caleidoscoop: Transtheoretisch model van Prochaska en DiClemente, Robrecht Keymeulen Uit ’t veld: Counselling bij alcoholverslaving, Vincent Steenbrink Wetenschap: Beloningsgevoeligheid en middelengebruik onder jongeren, Madelon van Hemel-Ruiter Help: Strijdbijl begraven, Markus van Alphen ACTUEEL Issue: Persoonlijk herstel, zingeving en identiteit, Jaap van der Stel Help, mijn dierbare is verslaafd, Marieke Proper Internetverslaving, Herm Kisjes Gelezen Verder lezen over verslaving Verandering “Er is geen verandering van duisternis naar licht, van stilstand naar beweging, zonder emotie.” Carl Gustav Jung Een citaat van Carl Gustav Jung dat in deze tijd van grote veranderingen treffend omschrijft waarmee ik als uitgever te maken krijg. Snelle ontwikkelingen op het gebied van digitalisering, automatisering, big data, sociale media enzovoort, brengen tal van emoties teweeg, die ook mij als uitgever van Counselling Magazine raken. Teleurgesteld om aan te kondigen dat Counselling Magazine moet stoppen in zijn huidige vorm. Teruglopende abonnees, weinig adverteerders en vermindering van leden bij de beroepsverenigingen dwingen mij met pijn in mijn hart te stoppen. Een bericht dat ik voor het eerst in het twintigjarig bestaan van Kloosterhof moet brengen. Ik heb het er intern al vaak over gehad, maar als het moment dan daadwerkelijk daar is voel je je verslagen en verdrietig. Gelijktijdig aan deze ontwikkelingen zijn we ruim drie jaar geleden gestart met onze missie ‘Kennis als Kern van Verbinding’ waarbij het delen van kennis centraal staat. Onderdeel van deze missie betreft het platform www.professioneelbegeleiden.nl waar nu al meer dan 30.000 professionals een account hebben en gebruik maken van de content van acht vakbladen. Vanaf 2017 krijgen de leden van de beroepsverenigingen waar we mee samenwerken zonder extra kosten toegang tot de totale content van al onze bladen op ProfessioneelBegeleiden.nl. Een ideale kans voor de beroepsverenigingen om over de grenzen van hun eigen vakgebied kennis te delen. Enthousiast word ik van deze ontwikkelingen en de mogelijkheid om op deze manier te verbinden. Een uitspraak van redactielid Arnold Vermeulen wil ik je niet onthouden: “Het geheim van uitgeven is zo basaal: ‘De lezer raken’! Hoe plaatsen we onszelf als redactie op een stabiele manier buiten de comfortzone waarin leren mogelijk is en blijft voor de lezer.” Graag wil ik mijn dankbaarheid uitspreken naar de redactie, de abonnees, adverteerders en meewerkende beroepsverenigingen. Dank jullie wel en ik hoop dat deze uitgave met als thema ‘Verslaving’ jullie weer weet te raken.
€ 6,95INHOUD THEMA ‘Slachtofferhulp’ (augustus 2016) Slachtoffers: behoeften, rechten en veerkracht, Sonja Leferink De opinie van… Jan van Dijk - Erkenning van slachtoffers helpt al enorm bij hun verwerkingsproces, Peter le Nobel Column: Gedeelde menselijkheid, Annette Nobuntu Mul Secundaire traumatisering bij hulpverleners, Erik de Soir Begeleiding van gezinssystemen, Theo Hendrickx PRAKTIJK Narratieve Exposure Therapie, Ruud Jongedijk Voorzorg is nazorg, Carla Auer Seksueel misbruik, Ivanka van Delft Geen kunst of een kunstje? Jolanda Winters Inburgeren is kunnen zeggen wat je denkt en voelt, Arnold Vermeulen ACTUEEL Hoe blijf je uit de reddersrol? Marike van Gemert Het wat en hoe van lijden, Martin Appelo Professionaliteit: Besteed ook aandacht aan jezelf, Jan Remmerswaal Gelezen Verder lezen over slachtofferhulp Huiselijk geweld in perspectief, Kristin Janssens & Anouk Visser Slachtofferschap Dagelijks voltrekken zich rampen, van catastrofes tot persoonlijke drama’s; natuurrampen, terreuraanslagen, verkeersongelukken, misdrijven, … Wie praat met familie, vrienden of collega’s, kranten leest of op internet kijkt, weet: iedereen is wel eens slachtoffer geworden of kent wel een slachtoffer. Slachtofferschap heeft niet altijd die openbaarheid gekend, die het heden ten dage ten deel valt, beschrijft Sonja Leferink. Pas in de jaren 80 van de vorige eeuw kwam er maatschappelijke en politieke aandacht voor slachtoffers. Voorheen was er helemaal geen aandacht voor slachtoffers, en passende therapieën waren er niet. “Het slachtoffer werd sterk gemedicaliseerd”, blikt Jan van Dijk terug. “Een slachtoffer werd al snel naar een psychiater gestuurd.” Hij was er fel op tegen dat van een slachtoffer een patiënt werd gemaakt: “Als je op straat in elkaar bent geslagen, is het onzin om het tijdens de psychoanalyse over je ouders te hebben. Waar slachtoffers behoefte aan hebben is begeleiding in praktische zaken bij hun gang naar politie, justitie en verzekering, en aan een luisterend oor. Die erkenning van slachtoffers helpt al enorm bij het verwerkingsproces.” Erkenning staat echter niet gelijk aan ‘redding’. Mensen die slachtoffer zijn van geweld, ziekte of andere pech, roepen bij hulpverleners al gauw reddersneigingen op. Weliswaar menselijk, maar vaak niet helpend voor het slachtoffer in kwestie. Marike van Gemert zoomt in op de reddersrol en legt uit hoe je voorkomt om in deze valkuil te trappen, juist wanneer de ander jouw hulp zo goed kan gebruiken. Hulpverleners die met door trauma getroffenen werken, kunnen na verloop van tijd zelf symptomen van posttraumatische stress vertonen: secundaire traumatisering. Het lijkt dan alsof ze zelf hinder ondervinden van de traumatische beelden, emoties en herinneringen verbonden aan de ervaringen van hun slachtoffers. Aan de hand van het Figleys boek ‘Compassion Fatigue’ verschaft Erik de Soir inzicht in deze problematiek. Een slachtofferervaring doet het leven even op zijn grondvesten schudden, maar het gros van de getroffenen beschikt over voldoende veerkracht en sociale hulpbronnen om na verloop van tijd de draad weer op te pakken. Het is daarom belangrijk dat het zelfherstellende vermogen van slachtoffers een kans krijgt, stelt Sonja Leferink, omdat hierin ook mogelijkheden liggen voor het versterken van zelfredzaamheid en persoonlijke groei.
€ 6,95INHOUDSOPGAVE ‘ECHTSCHEIDING’ (mei 2016) Counselling bij (echt)scheiding, John Stolvoort De opinie van…Ed Spruijt - De scheiding is er voor de ouders, de relatie voor de kinderen, Peter le Nobel Pioniers: Jay Haley, Jan Meerdinkveldboom Column: Scheiding is bevrijding, Jeffrey Wijnberg Ontrouw, Petra Deij Postrelationele rouw bij vechtscheiding, Tineke Rodenburg & Leoniek van der Maarel PRAKTIJK Echtscheidingsconflict, Regi Melcherts & Loes Stam Scheiden en de scheiding verwerken zijn twee verschillende dingen, Ericka Kuyters Kinderen en echtscheiding, Inge van der Valk Ondernemen kun je leren, Arthur Alferink & Erna Slangen Omgaan met stress, John Stolvoort ACTUEEL Hoe blijf je gelukkig in je relatie?, Lieven Migerode Complexe morele problemen in stiefgezin, Corrie Haverkort De grijze scheiding, Wills Langedijk Counsellen is werken op twee sporen, Jan Remmerswaal Gelezen Verder lezen over echtscheiding Echtscheiding Waarschijnlijk hebben weinigen die positief antwoorden op de vraag getrouw alle plichten te willen vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbindt, de intentie ooit van hun partner te scheiden. Men trouwt doorgaans uit liefde, om een stabiele en veilige gezinsbasis te creëren. Toch eindigen jaarlijks tienduizenden huwelijken in een scheiding. Partners scheiden voornamelijk omdat zij op elkaar zijn uitgekeken, geen vertrouwen meer hebben in elkaar, hun beider karakters botsen, er iemand anders in het spel is of omdat zij onverenigbare toekomstplannen hebben. Natuurlijk is elke scheiding verschillend, maar het blijft voor alle partijen een emotioneel proces, zegt John Stolvoort, ook als een scheiding in goede harmonie is verlopen. Er wordt gerouwd omdat men zich ooit heeft gehecht en toevertrouwd aan de ander, leggen Tineke Rodenburg en Leoniek van der Maarel uit. De rouw om de voorbije relatie wordt veelal afzonderlijk beleefd, terwijl beide partners rouwen om hetzelfde: het verlies van elkaar, de relatie, het gezin en hun gezamenlijke toekomst. Een aanzienlijk deel van de echtscheidingen escaleert tot een vechtscheiding; een ontwikkeling die doorgaans niet door de partners is gekozen, waarbij kinderen veelal de dupe zijn en professionals vaak vastlopen. Vechtscheidingen kenmerken zich door een ernstig conflictueus verlopende communicatie tussen ouders. Conflicten tussen ouders na scheiding, verminderd contact met een of beide ouders, een verslechterde relatiekwaliteit tussen ouders en kind en verminderde kwaliteit van de opvoeding door zowel vader als moeder kunnen zorgen voor een cumulatie van problemen, waardoor scheiding een grote negatieve impact kan hebben op kinderen, stelt Inge van der Valk. Het is voor ouders nooit te laat om de onderlinge relaties te verbeteren en een ‘goede’ scheiding te hebben, zodat kinderen op een prettige manier relaties kunnen (onder)houden met beide ouders en andere familieleden. Bij een dergelijke situatie zijn kinderen op zowel korte als lange termijn gebaat. Dat liefde ons overkomt, wil niet zeggen dat we haar passief moeten ondergaan. Er blijft werk aan de winkel aldus Lieven Migerode. We ondernemen liefst liefdevolle actie om de kansen te vergroten dat liefde blijft leven, groeien en herstellen: samenwerken, vertrouwen schenken, accepteren en meegaan, elkaar de ruimte geven en de ander laten schitteren, in het hier en nu blijven, risico’s nemen en kunnen lachen om imperfectie. Daarmee kan een scheiding mogelijk worden voorkomen of na scheiding een nieuwe relatie succesvol vormgegeven.
€ 6,95INHOUDSOPGAVE 'EETPROBLEMATIEK' (februari 2016) Een eetstoornis gaat niet over eten, Patricia Bos De opinie van…prof. dr. Eric van Furt - Ken je grenzen en verwijs tijdig door, Jos Govaarts Pioniers: Hilde Bruch, Greta Noordenbos Column: Vrij eten, Monique Rosier De kunst van het niet eten, Annemarie van Elburg PRAKTIJK Welke functies heeft de eetstoornis?, Suzanne Verheul Winnen met verliezen, Ine Oerlemans Column: Unieke mens, Fieke Thijs Werken met lichaamstaal, Hilde Bolt Help, John Stolvoort Wetenschap, Tatjana van Strien ACTUEEL Ontvankelijke aandacht in de cliëntrelatie, Christine Beenhakker Heb ik een probleem?, Liesbeth Libbers Gelezen Verder lezen over eetproblematiek Zie de ander Twee jaar geleden maakte onze dochter kennis met anorexia nervosa, doordat een jaargenootje doorsloeg in lijnen. Tijdens haar opnames in het ziekenhuis, klinieken en ‘huisarrest’ werd de verwaterde band aangehaald met appjes, kaartjes en zo nu en dan een bezoek als de situatie dat toeliet. Tijdens fasen van re-integratie werd onze dochter met andere vriendinnen ingezet ter begeleiding van eetmomenten op school. Het lijden, liegen en de lege huls die de anorexia veroorzaakte, evenals de hoop, zorgen en teleurstellingen, hebben een diepe indruk op haar gemaakt. Eetproblemen kunnen zich op diverse manieren manifesteren, legt Liesbeth Libbers uit. Zo zijn er de ernstige psychiatrische eetstoornissen, waarvan anorexia nervosa, boulimia nervosa en bingeeating disorder de bekendste zijn. Maar ook emotioneel eten, extern eten en lijngericht eten kunnen in meer of minder ernstige mate fysieke en psychische problemen veroorzaken. Kansen voor de counsellor liggen bij mensen met een eetprobleem of een lichte vorm van een eetstoornis, stelt Patricia Bos. Herstellen is meer dan alleen het krijgen van een gezond eetgedrag en gezond gewicht. Het betreft vooral het verbeteren van het psychische, emotionele en sociaal-maatschappelijk functioneren. Daar kan de counsellor op bepaalde momenten een rol bij spelen, mits hij voldoende expertise en ervaring heeft. “Als je dat nog nooit gedaan hebt, of niet speciaal bent opgeleid, moet je er niet aan beginnen. Er zijn te veel valkuilen om dat zomaar te gaan doen. Ken je grenzen en verwijs tijdig door”, waarschuwt professor Van Furth. Goede zorg voor cliënten in het algemeen en mensen met eetstoornissen in het bijzonder bestaat echter niet alleen uit het inzetten van de juiste interventies, meent professor Goossensen. “Een goede behandelrelatie is een voorwaarde voor een goed effect. Sensitiviteit leidt tot het wezenlijk zien van de ander. Zonder goed gezien te worden is het moeilijk om te zijn. Dat is instrumenteel niet te pakken, want het gaat over ontvankelijkheid. Als er geen ontvankelijkheid is, boet je in aan kwaliteit van de relatie met je cliënt en wordt alles wat je verder wilt bereiken ondermijnd.”
€ 6,95INHOUDSOPGAVE 'HOOGSENSITIVITEIT' (november 2015) Counselling bij hoogsensitiviteit, Esther Bergsma De opinie van… Prof. Dr. Anna Bosman - Hoogsensitiviteit is een biologische eigenschap, Christine Beenhakker Roberto Assagioli, Wendy Kersemaekers Column: Hoogsensitief zijn, Gerarda van der Veen De hoogsensitieve werknemer, Maria Schreuders De logica van hoogsensitiviteit, Annek Tol PRAKTIJK De emotionele ontdekkingstocht van een hsp, Gemma Geertshuis Schematherapie, Loes Helwegen Multifocus, Marja van der Ende HELP, Leona Aarsen Ontwikkelingspotentieel bij hoogsensitiviteit, Els Umans ACTUEEL Hoogsensitief, of toch maar niet?, Gerrit Breeuwsma De ijsbergtheorie, Carla van Wensen Handvatten om introverte, hoogsensitieve cliënten te begeleiden, Eline Sluys Hoogbegaafd en hoogsensitief, Maud van Thiel Gelezen Verder lezen over hoogsensitiviteit Stromingen Toen in het begin van deze eeuw de door de Amerikaanse psycholoog Elaine Aron bedachte term ‘hoogsensitiviteit’ in Nederland geïntroduceerd werd, vielen bij veel mensen puzzelstukjes op hun plek. Zij die gevoeliger zijn voor emoties, pijn, genot en andere lichamelijke en geestelijke ervaringen, herkenden zich niet alleen in Arons beschrijving van deze aangeboren eigenschap, maar vernamen ook dat zij door een positieve waardering van deze kwaliteiten een gelukkiger leven konden leiden. Dat deze zelfwaardering niet altijd van een leien dakje gaat, blijkt wel uit de verschijning van diverse boeken over hoogsensitiviteit en de opkomst van de in dit thema gespecialiseerde begeleiders sinds die tijd. Dat counselling een effectieve wijze is om hoogsensitieve personen oplossingen te laten vinden voor ongewenste gevolgen van deze eigenschap, blijkt uit onderzoek van Esther Bergsma. Want het is niet gek dat hoogsensitieve kinderen en volwassenen het wat moeilijker hebben in onze prikkelrijke westerse maatschappij, meent professor Anna Bosman. Zij waarschuwt echter voor identificatie met hooggevoeligheid, het betreft immers geen diagnose. Pathologie ontstaat op het moment dat biologisch gesproken het leven van het organisme bedreigd wordt. Lang niet elke abnormaliteit is pathologie, zo ook hoogsensitiviteit niet. Desondanks kunnen hoogsensitieve personen jarenlang begeleid worden en toch het gevoel houden dat ze niet echt geholpen zijn. Therapieën slaan namelijk niet helemaal aan als hoogsensitiviteit over het hoofd wordt gezien, legt Annek Tol uit. Deze eigenschap is voor de counsellor echter lastig te herkennen. Tol schets de aspecten die de basis kunnen vormen voor counselling van deze cliënten. Sommige psychologische fenomenen lijken als een waterscheiding te lopen tussen wat we aan de ene kant de academische psychologie en aan de andere kant de psychologische praktijk zouden kunnen noemen. Hoogsensitiviteit is zo’n fenomeen, meent Gerrit Breeuwsma. In onderzoek wordt het grotendeels genegeerd, maar in de praktijk van alledag is er veel en vaak positieve belangstelling voor. Breeuwsma zoekt uit hoe dat komt en wie er eigenlijk gelijk heeft. Aron stelt dat hooggevoeligen door hun eigenschap beter in staat zijn om informatie te verwerken, en daardoor aanzienlijk kunnen bijdragen aan de samenleving. Haar hoogsensitiviteitstest hoef ik niet in te vullen, ik voel op mijn klompen aan dat mijn bijdrage ondermaats zal zijn…
€ 6,95INHOUDSOPGAVE 'ZELFBEELD' (augustus 2015) Verkenning: Zelfbeeld, Kees Korrelboom De opinie van…Dirk De Wachter - ‘Zelf’ ontwikkelt zich in interactie met de ander, Jikke de Ruiter Pioniers: Michael White, Leona Aarsen Column: Een kwestie van kijken, Frans van der Gouw Achtergrond: Negatief zelfbeeld, Manja de Neef PRAKTIJK Uit ‘t veld: De zelven van Maarten in beeld, Judith Budde Caleidoscoop: Zelfkonfrontatiemethode, Hubert Hermans Achtergrond: Dubbele loyaliteit, dubbele identiteit, Leona Aarsen & Jakob van Wielink HELP: De Organizer, Arnold Vermeulen Wetenschap: Helend schrijven, Reinekke Lengelle & Frans Meijers ACTUEEL Achtergrond: Het ecologisch-intuïtief tekort van de moderne identiteit, Gerard Wijers Issue: Paul Verhaeghe over de vreemde ogen van het zelf, Sytze de Roos Professionaliteit: Ervaringsdeskundigheid in de professionele praktijk, Anke de Jong-Koelé Gelezen Verder lezen over zelfbeeld Wat je zegt ben je zelf Het landschap van mijn emoties kent een gematigd klimaat: het weer is stabiel en extreme temperatuur- of weersomstandigheden komen nauwelijks voor. Onweersbuien of hittegolven die mij uit mijn doen brengen, zijn op een hand te tellen. Ik leg de oorzaak van mijn gedrag buiten mijzelf als ik stel dat ik niet mezelf ben. Maar als ik zelf het storingsfront niet ben, wie heeft die storm dan wel veroorzaakt? Ik heb toch echt zelf als een tornado rondgeraasd en ben ook zelf de enige die ervoor kan zorgen dat er de volgende keer hooguit een briesje opsteekt. Ons zelfbeeld is volgens Dirk De Wachter een sociale constructie: “Wir sind in de blik van de ander. Er is geen zelf uit ons zelf. Dat zelf is ook geen vaststaand gegeven. Ons zelfbeeld evolueert met de tijd, omdat de blik van de ander evolueert.” Dat identiteit een organisch veranderende, in beweging blijvende systemische notie betreft, is nergens beter te zien dan bij migranten, menen Leona Aarsen en Jakob van Wielink. Huis en haard achterlatend, laten migranten ook deels hun ‘oude’ identiteit achter om de ontstane ruimte met wezenlijk nieuwe elementen vullen. “Met de fysieke reis die migranten afleggen, leggen ze ook een reis in hun identiteit af.” “Het griezelige is dat het zelfbeeld een self fulfilling prophecy kan worden”, aldus Paul Verhaeghe. “Bij negatieve identificatie is de kans groot dat je je alvast gedraagt naar de negatieve verwachtingen die je uit je omgeving hebt overgenomen. Zo maak je waar wat je zou willen vermijden, namelijk de volgende mislukking in de reeks.” Als counsellor kun je op verschillende manieren te maken krijgen met de problematiek van een negatief zelfbeeld, legt Manja de Neef uit. Doorgaans is de problematiek taai en is de cliënt pessimistisch over de mogelijkheden te veranderen. “Zie het als een sport om iemand die in eerste instantie niets dan negatiefs ziet, zo ver te krijgen dat hij aan het einde van de begeleiding ziet én voelt wat jij als counsellor al lang zag: dat hij veel moois in huis heeft.”
€ 6,95INHOUD THEMA ‘MANTELZORG’ (mei 2015) Hulp aan naasten, ook onze zorg, John Stolvoort & Arnold Vermeulen De opinie van…Prof. Dr. Marjolein Broesevan Groenou, Christine Beenhakker Column: Zorgen met zin, Gerrie Ham-Willemsen Pioniers: Murray Bowen, John Stolvoort Achtergrond: Allochtone mantelzorgers, Nuray Doğan-Altundal & Ursela van Dijk PRAKTIJK Caleidoscoop: Begeleiding vanuit het contact, Paul Derkinderen Professionaliteit: De counsellor gaat aan de counselling vooraf, Jan Remmerswaal Uit ’t veld: Een eenzaam avontuur, Hanne van Herwerden Wetenschap: Ik-Jij of Ik-Het?, Dr. Deirdre Beneken genaamd Kolmer & Dr. Dorien Voskuil Ondernemen: Het verschil tussen hebben en zijn, Ine Oerlemans ACTUEEL Achtergrond: Jonge mantelzorgers, Els Jonker Issue: De risico’s en kansen van keukentafelgesprekken, Thomas Kampen & Babette Beertema Gelezen Verder lezen over mantelzorg Trends & Ontwikkelingen Onderweg Het Limburgse televisieprogramma ‘Ongerwaeg’ reist door heel Limburg op zoek naar de mooiste verhalen. Eind maart treft de presentator van het programma omroeper Rob. Hij mag helaas niet in de studio kijken, want Rob moet naar zijn zieke moeder. Soms stapelt verdriet zich ineens op in het leven, want Rob verloor nog niet al te lang geleden zijn vader. Maar dat hij de zorg voor zijn moeder op zich heeft genomen, maakt van hem geen mantelzorger. Hij heeft eigenlijk een hekel aan het woord: “Mantelzorger? Ik ben een zoon...” Vóór alles is iemands mantelzorger diens zoon of dochter, partner, ouder of vriend. Die relatie maakt dat de verleende zorg niet vrijblijvend is en grenzen soms moeilijk aan te geven zijn of vervagen. De belasting neemt vaak ongemerkt toe, omdat de mantelzorger steeds meer taken op zich neemt en de gezondheid van de dierbare voor wie hij zorgt verslechtert. Uit onderzoek blijkt dat het verzorgen fysiek en emotioneel zwaar is, zeker in combinatie met een baan. Zo ligt na twee jaar mantelzorgen het percentage ziekmeldingen onder mantelzorgers aantoonbaar hoger. Hanne van Herwerden deelt met ons hoe haar gelijkwaardige liefdesrelatie veranderde in een zorgrelatie met een totaal afhankelijke partner, en welke persoonlijke problemen daarbij op haar pad kwamen: hoe om te gaan met mijn dilemma’s, mijn liefde, tegenstrijdige gevoelens en wanhoop? John Stolvoort en Arnold Vermeulen verkennen waar counsellors en mantelzorgers elkaar treffen. Nuray Doğan-Altundal en Ursela van Dijk laten zien hoe counsellors allochtone mantelzorgers beter kunnen bereiken en welke ondersteuning zij nodig hebben, en Els Jonker legt uit hoe we kunnen voorkomen dat jonge mantelzorgers negatieve gevolgen ondervinden van hun opgroeien met ziekte en zorg. Met het overhevelen van de zorgtaken van het Rijk naar de gemeenten is de participatiesamenleving weer een stapje dichterbij gekomen. Om de langdurige zorg betaalbaar te houden, rekenen gemeenten op de ‘eigen kracht’ en het netwerk van zorgbehoevenden. Prof. Dr. Marjolein Broese van Groenou zet op een rij welke uitdagingen voor sociale netwerken en zorgvoorzieningen in het verschiet liggen. Thomas Kampen en Babette Beertema belichten hoe gemeenten middels ‘keukentafelgesprekken’ onderscheid maken tussen ‘noden en wensen’ en hoe een counsellende gespreksvoering kan bijdragen aan rechtvaardige toepassing van maatwerk aan de keukentafel. De weg naar de participatiesamenleving is voor mantelzorgers nog niet geplaveid. Wellicht kunnen counsellors daar een steentje aan bijdragen.
€ 6,95INHOUD THEMA 'E-HEALTH' (februari 2015) Online counselling als toekomst? Saskia Timmer Prof. Dr. Heleen Riper - Blended care heeft de toekomst, Christine Beenhakker Column: Ceci n’est pas une pipe, Leona Aarsen Pioniers: Eugene Gendlin, Erna de Bruijn & Christine Langeveld E-counselling in de praktijk, Fenneke Woertman PRAKTIJK Caleidoscoop: ABC-model voor online begeleiden, Anne Ribbers De professionaliteit van counsellors, Ron van Deth Uiteindelijk heb ik het helemaal zelf gedaan!, Kyra de Boer HELP: Casus Anonieme online hulp voor depressieve jongeren helpt, Rianne van der Zanden ACTUEEL De hekkensluiters van online hulpverlening, Alexander Waringa Ik zie je niet, maar ik help je wel, Myriam Limper Gelezen Verder lezen over e-health Trends & Ontwikkelingen Digitale evolutie In 1996 vertrok ik voor een stage van een half jaar naar Trujillo, Peru. Tijdens mijn verblijf daar beviel mijn nicht van het eerste kleinkind, een hele happening in een kleine familie als de onze. Mijn tante, die me graag dit grote nieuws wilde vertellen, heeft hemel en aarde moeten bewegen om met mij in contact te komen. Ik was enkel bereikbaar op mijn stageplek, telefonisch of via de vaker niet dan wel werkende fax. Voor onderzoek was ik echter vaak op pad. Anno 2015 heerst er op kantoor een ware geboortegolf, voor een klein en hecht team als het onze een bijzondere tijd. Nog voor onze collega uit de echopraktijk stapt, zien wij in onze groepsapp de prachtige 4d echo van de foetus. In achttien jaar tijd heeft de ontwikkeling van informatie- en communicatietechnologie een hoge vlucht genomen. Medio 2013 waren er in Nederland al meer dan tien miljoen mobiele internetters. Het is ondenkbaar dat deze ontwikkelingen geen invloed hebben op hulpverlening in het algemeen en counselling in het bijzonder. “De zorgverzekeraars stellen nu al als eis, dat in 2015 20% van het aanbod in de basis ggz eMental-health moet zijn,” zegt Heleen Riper. “Elektronische hulpverlening kan een oplossing zijn om het groeiende aantal Nederlanders dat hulp zoekt voor psychische problemen effectief, op afstand en vaak tegen lagere kosten te begeleiden.” Saskia Timmer zet in de ‘Verkenning’ de verschijningsvormen van online counselling op een rij en legt uit wat e-health voor de counsellor kan betekenen. Fenneke Woertman onderzocht in hoeverre counsellors bekend zijn met online hulpverlening en of zij hier in hun praktijk mee werken. Zij legt uit hoe een therapeutische alliantie en psychological presence tot stand te brengen in een online setting, bij afwezigheid van non-verbale signalen. In ‘Issue’ brengt Myriam Limper de verschillen tussen face-to-face en online counselling in kaart en concludeert dat het ene niet beter of slechter is dan het andere, enkel anders. De sleutel tot succes is gelegen in het voortdurend aandacht hebben voor de kwaliteit van de online interactie en het blijven aansluiten bij de begeleidingsvraag en situatie van de cliënt, hetgeen ook door Kyra de Boer wordt bevestigd. Alexander Waringa hamert op aandacht voor beveiliging en privacy bij online counselling, hier ontbreekt het nogal eens aan. Wees u ervan bewust dat de eindverantwoordelijkheid ligt bij de aanbieder van e-health en dat bent u. Mijn inmiddels achttienjarige achterneef baant zich al WhatsAppend, Twitterend en FaceTimend een weg door het leven. Hij kan zich met geen mogelijkheid voorstellen hoe het leven zonder mobiele telefoon, tablet en laptop eruit zou zien, terwijl wij nog geen achttien jaar geleden niet beter wisten…
€ 6,95INHOUD THEMA 'ONTWIKKELINGSPROBLEMATIEK' (november 2014) Kinderen die anders ontwikkelen dan men gewend is, Martine Delfos De opinie van…Hanna Swaab. Preventieve zorg bij ontwikkelingsstoornissen, Jos Govaarts Column: ADD, Karin Windt Pioniers: Erik Erikson, Gerrit Breeuwsma Het opvoeden van een kind met een ontwikkelingsstoornis, Marleen Oosthof-van der Poel PRAKTIJK Uit ‘t veld: Slaapproblemen, Jolenta Lavell Caleidoscoop: Speltherapie, Loes Helwegen Ondernemen: Rechtsvormen, Frans van der Gouw HELP: Tolpoort Wetenschap: Een persoonlijk verhaal, Patrick de Zeeuw ACTUEEL Issue: Normale kinderen: Ze bestaan nog, Sam Geuens Gelezen Verder lezen over ontwikkelingsproblematiek Trends & Ontwikkelingen Elk kind is uniek Toen ik geboren werd hielden moeders hun kind aan de linkerhand en het ‘onovertroffen gezinshandboek’ van dr. Spock in de rechterhand. In die jaren stond Spock ouders bij met praktische adviezen over de verzorging, groei en ontwikkeling van hun kind. Ontwikkelingsstoornissen zoals gedefinieerd in de ‘Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders’ (DSM) kwamen als zodanig niet voor in dit handboek, maar de ‘populairste kinderarts van de wereld’ raadde ouders met een ‘gebrekkig kind’ aan om gewoon tegen hem te doen en van hem te houden om hemzelf. De DSM specificeert welke symptomen kunnen voorkomen bij een ‘gebrekkig kind’ en hoeveel symptomen aanwezig dienen te zijn, om te kunnen spreken van een bepaalde stoornis. Vaak is de DSM behulpzaam bij het diagnosticeren en opstellen van een behandelingsplan. De hokjesgeest van het handboek kan echter ook leiden tot een diagnose die tekortdoet aan de complexiteit van de psychische aandoening en die voorbijgaat aan het individu en diens context. Sam Geuens heeft het gevoel dat er te snel en te vaak diagnoses geplakt worden op kinderen bij wie dat niet nodig is. Deze ‘etiketten’ worden dan toegekend om kinderen vooruit te helpen, om hulpbronnen aan te spreken en deuren te openen die anders gesloten blijven. Ofschoon geplakt met de intentie om het beter te maken, is een goede bedoeling niet voldoende om dat doel te bereiken. Geuens roept in ‘Issue’ iedereen die met kinderen werkt op, om hen te beschermen tegen onduidelijke etiketten en vooroordelen. Elk kind is uniek en verdient het om in zijn totaliteit bekeken te worden. Dat houdt volgens Marleen Oosterhof ook in dat de begeleiding van ouders met een kind met een ontwikkelingsstoornis maatwerk is. Het is belangrijk om als counsellor in de begeleiding van zo’n gezin aandacht te besteden aan de opvoeding en aan de verbindingen met familie, school en omgeving, legt Martine Delfos in de ‘Verkenning’ uit. Ieder kind heeft iemand nodig die hem als kind liefheeft en die er voor hem is als hij dat nodig heeft, stelt Delfos. Daar was Spock het roerend mee eens: “Door het gevoel aanvaard te worden zal het kind het meest van zijn vermogens kunnen maken. De vraag of hij zich gelukkig voelt, hangt af van zijn houding, niet van zijn gebrek” (1971, 24e dr., pp. 497 & 507).
€ 6,95INHOUD THEMA ´EENZAAMHEID´ (augustus 2014) Verkenning: Eenzaamheid raakt ons allemaal, John Stolvoort De opinie van…Prof. Dr. Nan Stevens, Christine Beenhakker Column: Ali heeft een hart, Murat Can Pioniers: Richard Bandler en John Grinder, Ron van Deth Achtergrond: Eenzaamheid als uitdaging, Jeannette Rijks PRAKTIJK Uit ‘t veld: Alles weg, Emmy Davids Caleidoscoop: Van klacht naar kracht, Aad Francissen Ondernemen: Handel in hulpverlening, Frans van der Gouw Wetenschap: Een verwerkingsmodel voor eenzaamheid, Eric Schoenmakers HELP: Innerlijke strijd ACTUEEL Achtergrond: Deelnemende professionaliteit bij eenzaamheid, Ton Jorna Issue: Mythe of realiteit?, Theo van Tilburg Achtergrond: Revolutie in liefdesland, Leona Aarsen & John Stolvoort Gelezen Verder lezen over eenzaamheid Trends & Ontwikkelingen Alleen Het liefst ben ik thuis en zorg ik voor mijn gezin, terwijl hetgeen er speelt, hoe ik me voel, nieuwe ideeën en andere perspectieven mijn revue passeren. Bezoek en sociale verplichtingen verstoren mijn overdenking. Niemand die het merkt: gastvrij zet ik koffie, bak ik cake en vraag geïnteresseerd naar het wel en wee van de ander. Uitbundig en sociaal begeef ik me onder mensen op feesten, congressen en vergaderingen. Nadien ben ik uitgeput, heb ik hoofdpijn en tijd nodig om tot mezelf te komen en mijn gedachten weer op een rij te zetten. Hoezeer ik vriendschap en interesse van anderen ook waardeer, het kost me energie en moeite om in aanwezigheid van hen te verkeren. Eigenlijk ben ik gewoon liever alleen. Anderen ervaren alleen zijn juist als onplezierig, en missen sociale contacten of een hechte band met anderen; voor hen is het zich alleen voelen verworden tot eenzaamheid. Eenzaamheid is dus geen objectief gegeven, maar een gevoel. Het is een probleem in onze samenleving dat grote aantallen mensen raakt, zo zet Theo van Tilburg in ‘Issue’ uiteen. John Stolvoort somt in de ‘Verkenning’ op onder welke omstandigheden eenzaamheid in de counsellingpraktijk de kop kan opsteken en Emmy Davids deelt ervaringen uit haar praktijk die laten zien hoe schrijnend eenzaamheid kan zijn. In de ‘Caleidoscoop’ en ‘Wetenschap’ delen Aad Francissen en Eric Schoenmakers benaderingen die de counsellor en diens cliënten behulpzaam kunnen zijn bij de bestrijding van eenzaamheid. Ton Jorna daagt ons uit om eenzaamheid te betreden daar waar die ‘huishoudt’. Door eenzaamheid existentieel te duiden kan het unieke levensverhaal ons onvermoede mogelijkheden tonen. In onze maatschappij valt of staat je populariteit bij het aantal volgers op Twitter, het aantal vrienden op Facebook, de omvang van je netwerk op LinkedIn en het aantal reacties op je blog. In deze hoogtijdagen van sociale media schieten de mogelijkheden om je leven te delen met de buitenwereld als paddenstoelen uit de grond. Enerzijds bieden voorzieningen als Facebook en Skype mensen de gelegenheid om contacten te onderhouden waar dat eerder wegens afstand of ziekte niet meer mogelijk was. Anderzijds lijken deze media juist de nadruk te leggen op datgene wat hip and happening is en het taboe op eenzaamheid voor diegenen die niet aan dit ideaalbeeld voldoen, alleen maar te versterken. Aan counsellors de uitdaging de muur rond eenzamen te helpen afbreken en hun steentje bij te dragen aan het doorbreken van het taboe op eenzaamheid.
€ 6,95