logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
bestellen0
Home > Alle artikelen - Abonneer je nu!
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

1 ... 507 508 509 ... 718

Nieuwe training voor werknemers met chronische aandoening verbetert effectiviteit

Auteur: Inge Varekamp

 Empowerment of employees with a chronic disease. Promotie mevr. I. Varekamp. 1 juli 2010. Universiteit van Amsterdam Een deel van de werknemers met een chronische lichamelijke ziekte ondervindt hinder van hun ziekte in hun werk. Het kan gaan om klachten als vermoeidheid of pijn, of hinder vanwege de vereisten die de medische behandeling stelt. Of last in de zin van het niet goed kunnen uitvoeren van werktaken vanwege fysieke of mentale beperkingen. Daarnaast kunnen acceptatieproblemen, ongemakkelijkheid in het bespreken van de ziekte met anderen of onbegrip van collega’s en de leidinggevende een extra belasting vormen. Deze ‘moeite met werk’ kan er op den duur toe leiden dat mensen hun baan verliezen. Werkgerelateerde problemen zijn deels te verhelpen. In de eerste plaats door te onderzoeken wat de knelpunten precies zijn. Een volgende stap is het bespreken van deze knelpunten op het werk. Het onderkennen dat er problemen zijn en het bespreken daarvan kan al een verbetering geven. Eventueel kan het werk aangepast worden. Praktische aanpassingen zoals hulpmiddelen, of organisatorische aanpassingen in de zin van verandering van taken of werktijden of meer flexibiliteit kunnen een oplossing zijn. Op deze manier is onnodig verlies van werk te voorkómen. Het onderzoek van Inge Varekamp gaat in op de knelpunten die werknemers met een chronische aandoening op hun werk ondervinden en over een training die deze werknemers ondersteunt bij het oplossen van deze knelpunten. Deze training is gebaseerd op het ‘empowerment’ principe: het vergroten van kennis, vaardigheden en bewustzijn van eigen waarden en behoeften, om de deelnemers in staat te stellen doelen te definiëren, oplossingen te bespreken en te realiseren. Het vergroten van het vertrouwen in eigen kunnen wat dit betreft - ‘perceived self-efficacy’ in termen van de sociale leertheorie van Bandura - is een onderdeel van deze empowerment benadering. Dit proefschrift behandelt de volgende vragen: Hoe gaat het met mensen met een chronische ziekte op de arbeidsmarkt en welke knelpunten ervaren zij rond hun werk? Zijn er vormen van arbeidsbegeleiding beschreven die uitgaan van een empowerment perspectief en die gericht zijn op behoud van werk; zijn deze effectief gebleken? Is een dergelijke empowerment training in Nederland te ontwikkelen en uitvoerbaar; zijn de deelnemers daar tevreden over? Welke problemen en oplossingsstrategieën komen bij deze training naar voren? Is een dergelijke interventie effectief? Uit de onderzoeken naar ervaren knelpunten bleek dat niet alleen fysieke of mentale beperkingen als gevolg van de ziekte problematisch kunnen zijn bij het uitvoeren van het werk, maar ook dat de aanpassing aan ziekte en beperkingen een opgave op zichzelf is. Mensen ervaren dat acceptatie belangrijk is en dat zelfmanagement, communicatie- en onderhandelingsvaardigheden en goede arbeidsverhoudingen essentieel zijn. Dan nog is het een kunst om de rol van werknemer te combineren met andere rollen. Overmatige vermoeidheid is het dominerende kenmerk bij een groot deel van de werknemers bij wie het werk niet vanzelf gaat. Het is dan ook de vraag of fulltime blijven werken haalbaar en wenselijk is voor iedereen. Op basis van literatuuronderzoek naar arbeidsbegeleiding voor werknemers met een chronische ziekte werd een groepstraining ontwikkeld. De deelnemers beoordeelden de training meestal als effectief. In de effectiviteitstudie bleek dat de persoonlijke effectiviteit in de loop van twee jaar statistisch significant meer toenam in de experimentele groep. De vermoeidheid nam significant meer af. De maat ‘tevredenheid over het werk’ liet een onduidelijke uitkomst zien. De training bleek geen significant effect te hebben op behoud van werk.
Gratis
lees meer

Zelfregulatie en aanpassing

Auteur: Annelies van Vianen

 Het onderzoek van de Programmagroep Arbeids- en Organisatiepsychologie aan de Universiteit van Amsterdam richt zich op het ontwikkelen en testen van theorieën die psychologische processen en principes van individuen en groepen in arbeidsorganisaties kunnen verklaren. In deze bijdrage zal ik een korte schets geven van het onderzoek dat relevant is voor de loopbanen van mensen en om die reden interessant is voor professionals die zich met dit vakgebied bezighouden. In tabel 1 treft u een overzicht van de bij dit onderzoek betrokken onderzoekers.
€ 1,95
lees meer

Angst voor succes

Auteur: Els Ackerman

 Iedereen verlangt naar succes: in het werk, de liefde, het leven. Slagen voor een examen, een mooie baan vinden, erkenning krijgen voor je deskundigheid. Maar wat gebeurt er als je dat succes eenmaal hebt, in je werk bijvoorbeeld? Vanuit de beschermende onzichtbaarheid van een organisatie sta je ineens voor het voetlicht, RTL Boulevard gaat over je roddelen en je naam duikt op in de Privérubriek van de Telegraaf. Voor ieder die nog geen ‘voetlichtberoep’ heeft, kan dat beeld angstaanjagend zijn. Angst voor succes kan je verlammen.
€ 1,95
lees meer

Boeksamenvatting: Voor een echt succesvol leven

Auteur: Tom Luken

 Voor een echt succesvol leven Bas Haring. Nijgh & Van Ditmar, 2008. ISBN 978 90 388 9077 7 Waarom zou succes nu eigenlijk beter zijn dan geen succes? Dit is de wezenlijke vraag die filosoof Bas Haring aan de orde stelt. Hij start vanuit de etymologie.  Succes komt van het Latijnse succedere, dat opvolgen betekent. Een succesvol product wordt verkocht en gebruikt en krijgt navolging. Een succesvol boek wordt gelezen, geciteerd en bediscussieerd. Een succesvol leven is een leven dat iets in gang heeft gezet, een leven dat niet doodloopt. We wensen elkaar gedachteloos heel vaak succes toe, maar Harings punt is dat succes lang niet altijd goed is. Hij onderbouwt zijn standpunt vanuit uiteenlopende perspectieven. Met heimwee herinnert hij ons bijvoorbeeld aan de ‘kleine, bescheiden, prima’ PK-kauwgom uit zijn jeugd. Deze bestaat niet meer, omdat andere kauwgomproducenten, bijvoorbeeld Sportlife, dankzij dure reclamecampagnes meer succes hadden. “Reclames van skiërs en snowboarders die per helikopter naar afgelegen bergtoppen vervoerd werden en dan stoer naar beneden gleden. Daar zetten ze hun dure zonnebrillen af en namen ze een kauwgompje.” (33) Maar is Sportlife beter dan PK? Zullen de hoge reclamekosten op een of andere manier niet ten koste gaan van de prijs die de consument betaalt of van de kwaliteit van de kauwgum? Andere voorbeelden ontleent Haring onder meer aan de evolutiebiologie en zijn eigen leven. Succesvolle, overgeërfde eigenschappen zijn lang niet altijd voordelig of aangenaam voor individuen van een soort. Mannetjes vioolkrabben hebben bijvoorbeeld enorme sierscharen. Dat maakt ze aantrekkelijk voor de vrouwtjes, waardoor ze via hun nakomelingen kunnen overleven. Zelf hebben de mannetjes echter geen leven: hun scharen zijn een ware handicap. In zijn studententijd heeft Haring geroeid. “Alles voor het team! Ik was superfanatiek. Tot kotsens roeide ik me regelmatig helemaal te pletter.” (149) Mede dankzij zijn inspanningen won het team veel medailles. Maar op gegeven moment was Haring uitgerangeerd. Net als alle andere teamgenoten vroeger of later gebeurt. Het team blijft bestaan, wie had nu uiteindelijk gewonnen? Het punt dat Haring maakt, is dat succes een autonome dynamiek in zich bergt, die in onze cultuur nog eens wordt versterkt. “Het willen halen van succes lijkt wel een nieuw soort religie. En de media lijken dan haar kerk.” (123) Succes overleeft, maar is vaak niet beter (behalve in de kunst van het overleven) dan wie of wat geen succes heeft. Zijn sympathie gaat uit naar wezens die ontkomen aan de drang tot succes. Bijvoorbeeld het eendje, dat niet 28 dagen op het nest blijft zitten broeden en zichzelf niet uithongert. Of de homo die kiest voor kinderloosheid, wat niets afdoet aan de mogelijke betekenisvolheid van zijn leven. Jammer is, dat Haring niet dieper gaat in zijn analyse waarom hij zelf inconsequent is en ondanks alles ervoor kiest om met zijn boeken en optredens van alles in gang te zetten. Hij bewondert en benijdt de mensen die een leven leiden dat nergens toe leidt, die niets nalaten. Maar op de vraag waarom hij zelf toch succes blijft nastreven, blijft Haring het antwoord schuldig. Regelmatig probeert hij in zijn boek het de lezer al te makkelijk te maken en trapt hij open deuren in. Maar als het echt spannend wordt (hoe ontkom je aan de drang tot succes?), laat hij de lezer in de steek. Dit alles neemt niet weg dat zijn boek een wijze boodschap herbergt en, mede dankzij de tekeningen van Gummbah, leuk is om te lezen. Tom Luken is onderzoeker en adviseur op het gebied van loopbaanvraagstukken en redactielid LoopbaanVisie
Gratis
lees meer

Het beste uit jezelf halen

Auteur: Ria Freijsen en Frank van der Mijn

 In de professionele sportwereld heeft talentontwikkeling prioriteit. Daarvan profiteren het talent zelf en zijn of haar club, zo bleek tijdens het Nationaal Congres Talentontwikkeling. Zo’n focus zal loopbaanadviseurs als muziek in de oren klinken! Geldt dit ook voor organisaties in het algemeen? Hoe gaan leidinggevenden om met talentontwikkeling van medewerkers? Onderzoek wijst uit dat talentvolle medewerkers niet altijd de groeikansen en/of coaching krijgen die ze verdienen. Met als gevolg, dat hun kwaliteiten onbenut blijven en zij uit onvrede op zoek gaan naar een andere werkgever. De vraag dringt zich op, wat organisaties kunnen leren van topsport. LoopbaanVisie bezocht het congres en sprak daarna twee spreeksters (allebei ex-topsporter) die hun talenten nu inzetten voor het begeleiden van ex-topsporters naar werk.
€ 1,95
lees meer

Cartoon

Auteur: Martin Reekers
Gratis
lees meer

Gevallen topadvocaat herstelt zich

Auteur: Robin Jochems

 ‘Het is eenzaam aan de top’. ‘Hoge bomen vangen veel wind’. En zo zijn er nog wel enkele gezegden die duidelijk moeten maken dat het bereiken van de top één ding is, maar je handhaven aan die top misschien nog wel veel moeilijker blijkt. Wanneer mensen met een topbaan in het bedrijfsleven of in de politiek onderuit gaan, zijn er grofweg twee scenario’s mogelijk. Hij of zij duikt vroeger of later weer op in een andere interessante baan of op een aansprekende positie, of hij of zij gaat ten onder in de immense zee van mindere goden, never to be heard of again. Een interview met advocaat Dion Bartels die momenteel tussen beide scenario’s pendelt.
€ 1,95
lees meer

Met mij gaat alles goed!

Auteur: Drs. Katja Bosboom

 Met mij gaat alles goed! Hallo! Hoe gaat het met je werk?” “Goed, heel goed! Ik heb een aantal interessante cliënten en leuke contacten. En jij?” Loop rond en leg je oor te luister en je trekt de conclusie: loopbaanprofessionals zijn succesvol! Best opmerkelijk in deze barre tijden… Binnen de multidisciplinaire en brancheoverstijgende ondernemersnetwerken waar ik in participeer heeft men het ook over de zaken die niet zo goed gaan en de mogelijke oorzaken daarvan. We stellen elkaar vragen en reiken tips en kansen aan. Ook spreken we openlijk over mogelijke samenwerking en ‘aanbrengfees’. Heel commercieel en voor het voortbestaan van ondernemingen van levensbelang. Hoe zit dat dan in onze eigen beroepsgroep? Wij vertellen elkaar hoe wij ons onderscheiden van de ander en daarom succesvol kunnen zijn. En we zijn open in het delen en vieren van die successen, al zit daar misschien ook een verborgen competitiviteit in. Maar hebben wij het ook openlijk over de tegenslagen of achterblijvende omzetten? Als ik dat bespreekbaar maak bij een aantal vakgenoten geeft men onafhankelijk van elkaar aan dat het ‘not done’ is om zo open te zijn. Het wordt zelfs afgeraden! Durven wij daar niet over te praten omdat er een collectieve aanname lijkt te bestaan dat als het tegenzit dit ook meteen iets zegt over onze deskundigheid als professional? Of over onze professionele en persoonlijke geloofwaardigheid? Dit lijkt het taboe van onze beroepsgroep. We horen niet van de ander dat die heel hard voor zijn resultaten heeft moeten werken en dat het lang duurde om contracten te krijgen. We horen niet dat het tegenzit en dat het plan om voor jezelf te beginnen toch meer omvat dan aanvankelijk gedacht. Evenmin delen we het als er toch een nijpende financiële situatie ontstaat. Zelf ben ik bijvoorbeeld heel benieuwd hoe het met collega’s gaat die IRO-trajecten uitvoeren, nu het UWV die niet meer financiert en er mogelijk voor hen een omzetdaling ontstaat. Hoe gaan ze daarmee om? Op de coachingskalender van 2010 stond op 11 juni de toepasselijke spreuk: “Succes berust meer op contacten dan op contracten!”  En het onderhouden van contacten kost veel tijd! Voor mij een bevestiging dat het juist in onze beroepsgroep zaak is om ook met elkaar te bespreken waar het minder goed gaat. Dat biedt mogelijkheden, bijvoorbeeld voor samenwerkingsverbanden of gezamenlijke projecten.  Omstandigheden zijn weliswaar van invloed, maar het meest doorslaggevend zijn ambitie en hard werken. Dit valt te leren van mensen die wij collectief aanmerken als succesvol. Zij werden vaak pas vanwege die ambitie en hard werken succesvol, gesteund door een blijvend geloof in zichzelf en de moed om tegenslagen te delen met collega’s. We zijn zozeer gericht op succes dat we bang zijn om te vertellen dat we (een tijdje) niet succesvol zijn. Laten we juist onze zorgen eens delen, onze vragen, onze zoektocht. En als wij dan merken dat onze gesprekspartner het wel leuk schijnt te vinden dat het ons even tegenzit, weten we ook dat dit niet iemand is waar wij mee samen willen en kunnen werken! Drs. Katja Bosboom is werkzaam als arbeidsdeskundige en re-integratiecoach. Zij begeleidt de werkgever en de werknemer naar een situatie waarin gezond gewerkt kan worden. Dit doet zij als zelfstandig ondernemer sinds 1999. www.functieflex.nl
Gratis
lees meer

Sta stil bij jezelf en kom in beweging!

Auteur: Brigitt Kurvers

 Investeren in ontwikkeling en mobiliteit van medewerkers is essentieel voor een slagvaardige overheidsinstelling. Niet alleen voor korte tijd, maar blijvend. Reden voor de gemeente Utrecht om extra aandacht te geven aan het HRM-beleid. Momenteel voert de gemeente het persoonlijk ontwikkelplan en een loopbaanscan in voor alle medewerkers. Ook geeft zij een nieuwe impuls aan het levensfasebewust personeelsbeleid. LoopbaanVisie keek mee hoe de gemeente haar plannen praktisch vormgeeft en was verrast door de openheid waarmee zij dit beleid wilde toelichten.
€ 1,95
lees meer

Inspiratie: Duizend knikkers

Auteur: De redactie

 Op een zaterdagmorgen hoorde ik op de radio de volgende uitwisseling tussen een oudere man en een jongeman, genaamd Tom: “Wel Tom, het ziet er naar uit dat je heel erg hard moet werken. En het is jammer dat je zo dikwijls van huis bent en je gezin moet achterlaten. Het is moeilijk te geloven dat een jonge vent als jij zestig tot zeventig uur per week werkt om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Het is ook erg jammer dat je niet bij de muziekuitvoering van je dochter kon zijn. Laat ik je vertellen, Tom, over iets dat mij perspectief gaf op mijn eigen prioriteiten.” Toen begon de oude man zijn theorie over duizend knikkers uit te leggen. “Op een dag maakte ik het volgende sommetje. De gemiddelde persoon leeft ongeveer 75 jaar. Ik vermenigvuldigde 75 jaar met 52, wat 3900 geeft. Dat is het aantal zaterdagen dat een gemiddeld persoon in zijn hele leven mag beleven. Gek genoeg moest ik 55 jaar worden om op deze fijne gedachte te komen. Ik had dus al 55 x 52 zaterdagen achter de rug, dat zijn er meer dan 2800. Toen realiseerde ik me dat als ik 75 mocht worden, ik nog maar zo’n 1000 zaterdagen over had. Ik ging naar een speelgoedwinkel. Daar kocht ik elke knikker die zij hadden. Er waren drie winkels nodig om aan 1000 knikkers te komen. Thuis deed ik ze allemaal in een grote plastic fles die ik in mijn werkplaats naast de radio zette. Elke volgende zaterdag nam ik er een knikker uit en gooide die weg. Het eigenaardige is dat ik, doordat ik het aantal knikkers zag minderen, veel meer bezig was met de werkelijk belangrijke dingen van het leven. Ik zag letterlijk mijn tijd hier op aarde voorbijgaan. Het hielp mij om mijn prioriteiten in het juiste licht te stellen. Vanmorgen heb ik de laatste knikker uit de fles gehaald; ik ben nu 75 jaar. Als ik dan toch de volgende zaterdag haal, denk ik dat God mij heeft willen zegenen met een beetje extra tijd om met mijn vrouw en kinderen door te brengen. Een fijne dag voor jou, Tom!” Zelf wilde ik eigenlijk nog iets gaan doen op die bepaalde zaterdagmorgen en daarna gaan joggen. Maar na dit relaas ging ik naar boven om mijn vrouw wakker te maken met een kus. “Schat, jij en de kinderen moeten nu opstaan. Wij gaan met zijn allen ergens eens heerlijk ontbijten.” Vrij vertaald uit een verhaal op internet: “A thousand marbles”.
Gratis
lees meer
1 ... 507 508 509 ... 718

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper