Alle artikelen
Autonomie en de veranderende rol van opvoeders (juni 2016)
INHOUD Voorwoord - Het leren van autonomie is een relationeel gegeven, Sari van Poelje TA-nieuws Trauma Informed Parenting: psychologische training helpt pleegouders, Mica Douglas Versterking van autonomie van cliënten met een verstandelijke beperking; de begeleider aan zet, Danielle Peppink & Wisse Tanis Geweldloos verzet in gezinnen, Marij Peeters en Jos ten Vergert CTA in de praktijk - Student als winnaar: TA studiebegeleiding in praktijk, Koen Bosschaerts Docentengedrag bepaalt leerresultaten - Interview met Henk Tigchelaar, Jacobien Geuze Grenzen aan de autonomie in educatie - Interview met Giles Barrow, Tin Vanderhoeven Een tipje van de sluier...- Interview met Roos Ikelaar, Tin Vanderhoeven Opleidingsagenda - juni - oktober 2016 Het leren van autonomie is een relationeel gegeven Toen wij dit thema kozen in de redactie, was onze aanname dat de rol van opvoeders aan het veranderen is. Onder invloed van globalisering, digitalisering en demografische veranderingen, verschuiven de verantwoordelijkheden voor opvoeding en de grenzen van wat opvoeding te noemen is. Het imago van opvoeders verandert ook. Zoals Jacques Barzum zei: “Teaching is not a lost art, but the regard for it seems a lost tradition.” Toch blijkt een gegeven overeind te blijven: de relatie tussen opvoeder en kind staat centraal om de ontwikkeling van autonomie te realiseren. In dit TA magazine over de veranderende rol van opvoeders en autonomie blijken alle auteurs te benadrukken dat autonomie een relationeel gegeven is: Trauma Informed Parenting van Mica Douglas gaat over de psycho-educatieve training die zij heeft ontwikkeld voor pleegouders. De centrale stelling is: de relatie tussen pleegouders en pleegkind bevordert autonomie, als de pleegouders ook leren hun eigen gedrag en de patronen in de relatie te onderzoeken. De begeleider aan zet van Danielle Peppink en Wisse Tanis laat zien hoe TA-concepten kunnen worden gebruikt om hulpverleners van mensen met een verstandelijke handicap te helpen om over te stappen van een controlerende naar een permissieve begeleiding. Geweldloos verzet in gezinnen van Marij Peeters en Jos ten Vergert doet de methode van Omer uit de doeken, waarbij ouders leren uit een dysfunctionele symbiose te stappen door functionele gedragspatronen in te zetten. Met TA winnen als student, de CTA-casestudie van Koen Bosschaerts, laat een praktische toepassing zien van TA in de studiebegeleiding van een leerling, waarbij het creëren van een +/+ relatie centraal staat. In het thema interview met Henk Tichelaar ligt de focus op het vergroten van scriptbewustzijn van leraren zodat ze de autonomie van leerlingen in de klas kunnen bevorderen. In de column van Giles Barrow trekt hij van leer tegen scholing en de objectificatie en vermarkting van educatie, om een pleidooi te houden voor een relatie waarin nataliteit centraal staat. Een tipje van de sluier gaat dit keer over Roos Ikelaar, met sturen versus loslaten als thema.
€ 6,95De grens over (maart 2016)
INHOUD Even voorstellen…De nieuwe redactie Voorwoord: Responsible connectedness, Sari van Poelje TA-nieuws Column: We merken er niets van, Karen Bruyn Als de communicatie er is, doet de inhoud er niet meer toe, Linda Hoeben High Five: Integratie van asielzoekers in Vlaanderen, Joke Deprez, Mil Rosseau, Rik Rosseau Autonomie is ook afhankelijkheid, Lieuwe Koopmans Sociale dialoog – werken met immigranten families in Italie, Roberto Bestazza en Dela Ranci Guerilla Aid - Nieuws van het front, Marieke Splinter CTA in de praktijk - Het vergelijkend scriptstelsel in praktijk, Florence Roisin - Van Loon Een tipje van de sluier... - Interview met Marijke Arendsen Hein, Tin Vanderhoeven Opleidingsagenda - maart-juni 2016 Responsible connectedness Toen ik een aantal maanden geleden verhuisde naar Zweden, wist ik niet dat ik van geprivilegieerde wereldreizigster zou verworden tot een migrant. Ik heb in tien verschillende landen gewoond, spreek zes talen en beschouw de wereld als mijn speelveld. Toch had ik niet de impact verwacht van het verlies aan familie, vrienden, taal en culturele identiteit. Ik sta in de rij met alle andere migranten om een bankrekening te openen, voor de tandarts, voor een SOFI-nummer. Ik voel me soms bevrijd, soms verloren en kan me slecht indenken hoe je deze verwarrende regelgeving door komt als je uit een volstrekt andere cultuur komt. In 2009 waren er ongeveer 19 miljoen immigranten in de EU. Jaarlijks kwamen er ongeveer 500,000 illegale migranten de EU binnen. Vorig jaar trok meer dan een miljoen vluchtelingen naar Europa. De meesten komen uit Syrië, Soedan en Somalië. De verwachting is dat deze golf van migratie nog jaren gaat duren. Op menselijk vlak bloed mijn hart als ik de verhalen hoor uit de vluchtelingenkampen op Lesbos, of in Hongarije en Vlaanderen. Onze fundamentele waarde in Transactionele Analyse ‘Ik ben OK, Jij bent OK’ is als meer abstract begrip makkelijk vol te houden. Maar een antwoord vinden op de sociale, politieke of economische vragen die de migrantengolf oproept vind ik moeilijker. We lijden onder de paradox van begrenzing. In de transactionele analyse hebben wij het over externe en interne grenzen van een systeem. De bedoeling van Europa was om het ‘goede verkeer’ over de interne nationale grenzen te stimuleren, zoals handel, arbeidskrachten en materialen. En om het ‘slechte verkeer’ over de externe grens naar Europa gezamenlijk te verminderen, zoals criminaliteit. Maar als je tegelijkertijd aan de permeabiliteit van je interne en externe morrelt, creëer je onveiligheid, agitatie en intrige. De paradox tussen openheid voor anderen versus behoud van eigen identiteit is niet oplosbaar. We kunnen alleen samen in dialoog een optimale balans vinden. Iedereen begrijpt dat mensen die door oorlog of een grof gebrek aan mensenrechten vluchten uit hun eigen land, onder de VN conventies recht hebben op internationale hulp. Maar... Wie biedt de hulp? Aan wie? Wanneer? Voor hoe lang? Wat het verwarrend maakt is dat wij vier dialogen tegelijk voeren: Een humanitair debat over hulpverlening, menselijk leed en het delen van rijkdom. Een veiligheidsdebat over terreurdreiging en begrenzing. Een arbeidsmarkt debat over de mogelijk negatieve effecten op inkomen, pensioen, sociale zekerheid versus positieve effecten op ondernemerschap, demografie en arbeidskrachten. Een sociaal cultureel debat over (diffusie van) waarden en identiteit. Dit leidt tot discussies over de noodzaak om integratie criteria te verscherpen en soms tot polarisering van extremisme en nationalisme. Een van mijn dilemma’s is wiens rechten de overhand krijgen. Tijdens de Nieuwjaars festiviteiten in Duitsland, maar ook in Zweden en Finland, hebben bendes jonge mannen, merendeels migranten, georganiseerde seksuele molesterings campagnes gevoerd tegen vrouwen. Meer dan 1000 vrouwen hebben aangifte gedaan. De veronderstelling is dat veel meer vrouwen lastiggevallen zijn. De Duitse politiechef in Keulen heeft deze berichten proberen te onderdrukken. Hij is uiteindelijk ontslagen, maar de berichtgeving over deze aanvallen op vrouwen haalde aanvankelijk nauwelijks het nieuws. De angst was dat anti migrant sentimenten in Europa zouden op laaien en dat de sympathie voor DAESH (voormalig ISIS) zou groeien. Hoe verhouden de rechten van vrouwen zich ten aanzien van de rechten van migranten in Europa? Wie maakt deze afweging nu? We leven in een complex web van onderlinge afhankelijkheid. We kunnen geen van allen onschuldig en onafhankelijk blijven in deze dialoog. Mijn grootste zorg is dat deze debatten niet worden gedifferentieerd, en dat mensen liever grijpen naar simplistische moraliteit boven meerdimensionele ethische complexiteit. Ik hoop dat we met dit TA magazine een bijdrage kunnen leveren aan deze dialoog.
€ 6,95
