logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Executives (volledige uitgave, 19 artikelen)

INHOUD THEMA 'EXECUTIVES' (september 2014) Geen baby zonder moeder, geen leider zonder context, Jakob van Wielink & Sijtze de Roos Executive coach ben je niet zomaar, Nathalie Eckelkamp & Bertie Bisschops Narcisme en executive coaching, Margreet Steenbrink De schaduwkant van leidinggeven, Erik de Haan & Anthony Kasozi Een echte executive, Saskia Teppema IK-ANDER Gestaltmethodiek bij executive coaching, José Vos-Boven & Marjo Korrel Verborgen alledaags geweld, Ans Tros Doorbraken in executive coaching, Marijke Lingsma Wie heeft er een probleem? Dansen met je coachee, Alexander van den Berg & Pascal van der Zwaan ORGANISATIE Wat doen ceo’s in de praktijk? Ericka Kuyters Leidinggeven vanuit verbinding en hechting, Riet Fiddelaers-Jaspers, Jakob van Wielink & Leo Wilhelm Opdrachtgevers aan het woord, Hans Crum Executive teamcoaching: alle zintuigen open! Yvonne Burger MAATSCHAPPIJ In gesprek met Henk Wesseling, Jikke de Ruiter Meeting Point, Fronnie Biesma De kleurencoach De fenomenologen, Jikke de Ruiter De hbo-docent en zijn identiteit, Ad Maas Jagers Executives zijn een apart volkje. “Het zijn jagers, die anderen opjagen en in ieder geval zelf niet opgejaagd willen worden. Ook niet door zichzelf”, aldus Henk Coehoorn, geciteerd in het artikel van Marijke Lingsma. Iedereen heeft zo z’n beeld bij executives. Uit onderzoek van Erik de Haan en Anthony Kasozi komt naar voren dat ze vaak ambitieus, slim en gedreven zijn. Ze bekleden veeleisende posities, waar ze weinig feedback ontvangen en onder grote tijdsdruk bergen werk moeten verzetten. Omdat ze voortdurend op de toppen van hun kunnen opereren, lopen executives een groter risico om te ontsporen. De schaduwkant van hun persoonlijkheid kan tevoorschijn komen waardoor ze een karikatuur van zichzelf dreigen te worden. De Haan en Kasozi beschrijven grofweg drie ontsporingpatronen van leiders: de ‘doeners en durfals’, de ‘strenge denkers’ en de ‘gevoelige verzorgers’. In deze kringen zijn macht, narcisme en geweld regelmatig terugkomende thema’s die we in deze uitgave samen met Manfred Kets de Vries, Liesbeth Eurelings-Bontekoe en Ans Tros verder uitwerken. Uit de literatuur komt naar voren dat het succes van een executive valt of staat met de manier waarop hij omgaat met anderen. Inzicht in de dynamiek van de eigen persoonlijkheid helpt executives te begrijpen wie ze zijn en hoe ze reageren op de wereld. Dergelijke begeleidingstrajecten vragen om een coach die stevig in zijn schoenen staat en tegen een stootje kan. Yvonne Burger en Jan de Vuijst weten dat uit jarenlange ervaring. Verder lijken coachen in het hier en nu (Marijke Lingsma), reflectie en het vergroten van de self-awareness (José Vos-Boven) de aangewezen leidraden voor de begeleiding. Herkenbaar hier bij uitgeverij Kloosterhof? Ja en nee. Eric Vullers is de directeur. Achttien jaar geleden is hij voor zichzelf begonnen. Hij streefde naar zelfstandigheid en flexibiliteit om van zijn opgroeiende kinderen te genieten. Dit is hem goed gelukt. Opgewekt en vol vertrouwen laat hij taken en verantwoordelijkheden aan ons over en geeft ons veel ruimte en vrijheid. Van een hiërarchie is nauwelijks sprake. Volgens mij heeft hij het af en toe zwaar te verduren met al die wijsneuzige vrouwen om zich heen. Met grote gedrevenheid zet hij zich al meer dan tien jaar in voor de coaches en heeft hij de ambitie om de verschillende stromingen binnen de begeleidingskunde te laten samenwerken en met elkaar te verbinden. ‘Kennis als kern van verbinding’ is ons motto. Ondanks hobbels blijft hij enthousiast en gelooft in zijn missie. De Haan en Kasozi zouden zijn werkwijze vast omschrijven als de ‘charmante ritselaar’. En een jager? Ja, dat is hij ook ... op snoekbaars.

€ 6,95

Een echte executive

Auteur: Saskia Teppema

In zijn grijze Mercedes zie ik Harry komen aanrijden. Een stevige kerel van begin zestig die me twee weken geleden belde. Het ging over de overname van zijn bedrijf door zijn twee zonen. “Dat loopt niet lekker,” zo zei hij. Zijn stem stokte even. “Vorig jaar heb ik nog het bedrijf van mijn buurman gekocht, voor anderhalf miljoen”, hernam hij zich. ‘Ik dacht, mooi voor de jongens: weer tweehonderd productieve dames erbij. Niet verkeerd, toch? Ha, ha! Want... ze doen het goed hoor, die twee, dat is het niet.” Ik hoor zijn twijfel en vraag hem wanneer hij tijd heeft om langs te komen. “Ik zal maar met de deur in huis vallen” zegt hij als hij in zijn koffie roert, “ik weet voor het eerst niet hoe ik het moet aanpakken.” Hij spreekt de taal van de selfmade topondernemer. “Alles heb ik de laatste dertig jaar zelf geregeld en altijd heb ik overal een oplossing voor.” Ik kom er nauwelijks tussen als hij begint te vertellen. Hij roept een voortdurende glimlach bij me op. “Dit is nu werkelijk de eerste keer dat ik met een andere vrouw de zaken bespreek. Het lijkt wel overspel!” Weer die aanstekelijke lach. Dan wrijft hij over zijn kin. “Ik lach wel, maar ik lig hier wakker van. Geen idee hoe ik het moet aanpakken. Jesse werkt fulltime en John de helft van de tijd. Hij loopt nog stage bij een ander bedrijf. Prima constructie, want hij brengt nieuwe kennis in. En bovendien komt hij nog eens ergens. Jesse zit de godganse dag op de tractor.” “De tractor?” Ik moet even schakelen. “Ja, dat weet je toch, of had ik dat niet gezegd? Ik ben boer, agrarisch ondernemer met een mooi woord. Uit de polder, ja?” Ineens vallen er een heleboel kwartjes. Dronten, ja natuurlijk. Dat ik daar niet aan gedacht heb. Grote ondernemers zijn daar natuurlijk boer! Hij moet weer lachen als ik zeg dat ik me niet kan voorstellen dat hij boer is. Als ik hem in de kroeg was tegengekomen, zou ik gedacht hebben dat hij huisarts was, of landschapsarchitect. “Dus mijn vraag is, hoe kom ik hieruit?” Ik pak een paar poppetjes en zet die voor zijn neus. De schaal met koekjes is de boerderij. “Zet dit eens neer, waar sta jij, waar je jongens, waar je vrouw en waar de boerderij?” Letterlijk binnen dertig seconden staat zijn innerlijke dilemma opgesteld. Hij met zijn vrouw vlakbij de koekjes, de jongens achter zijn rug. “En wat is nu je vraag, als het gaat om de jongens?”“Ik wil dat zij hun rol pakken, maar dat doen ze niet.” “Doen ze het niet, of krijgen ze de kans niet?” vraag ik. “Hoe zou je willen dat het over tien jaar is, hoe staat dit dan?” Onmiddellijk verschuift het veld. De jongens staan vooraan en hij en zijn vrouw een heel eind naar achteren. “Als dat over tien jaar zo is, wat zit er dan in de weg om dat eerder te doen, bijvoorbeeld volgende week?” Harry bloost. Dan komt het verhaal. Het verhaal dat ergens verscholen lag. Kijkend naar de nieuwe opstelling, gaat het deksel open. Na een half uur valt hij terug in zijn stoel. “Dank je wel. Ik weet wat me te doen staat. Je hoort nog van me. Enne.. vergeet niet de rekening te sturen.” Saskia Teppema is executive coach en redactielid van het Tijdschrift voor Coaching. www.saskiateppema.nl
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper