Alle artikelen

Imagine... Recht uit het hart Peter Rudolph (voorzitter EATA) en Elana Leigh (voorzitter ITAA) hebben een prachtige droom: één gezamenlijke TA-community in deze wereld. De droom is geen streven naar één vereniging, wel naar samenwerking en belonging met respect voor de eigen identiteiten van beide verenigingen.

Dat is mijn totem. Ik kreeg hem toen ik 14 jaar was, op kamp met de gidsen. In het totemboek wordt de wasbeer als volgt omschreven: “Deze kleine boombewoner kan zich goed handhaven in verschillende omgevingen en eet bijna alles. De wasbeer is intelligent en bevallig. Hij maakt met zijn behendigheid en lenigheid een aangename indruk. Hij is vrolijk, opgewekt en nieuwsgierig. De wasbeer is plagerig en guitig. In nood is hij moedig en behulpzaam.”

De auteur geeft een persoonlijke doorkijk over wat dieren voor haar betekenen. Een ervaringsgericht verslag met de uitnodiging om je eigen relatie met dieren vanuit TA te verkennen.

Daphne Kaffka, zelfstandig counselor en paardencoach, neemt je ‘woordeloos’ mee in de praktijk en theorie van het coachen met dieren. Lees verder en kom in de juiste mood om het coachen zonder woorden te ervaren.

Inleiding op de artikelen van Gosschalk en Levy Marius Gosschalk schrijft in onderstaand artikel vanuit zijn kennis en ervaring als verhalenverteller over de betekenis die krachtdieren in verhalen kunnen hebben. De redactie heeft Joost Levy gevraagd om een reflectie hierop te geven vanuit TA-perspectief. De bijdragen raken elkaar waar het gaat om duiding, op momenten die in mensenlevens vragen om betekenisgeving. De bijdragen zijn daarom aan elkaar verbonden en in samenhang te lezen, ze vragen van de lezer een actieve betrokkenheid. Verhalen over krachtdieren kunnen onbewuste betekenissen aan het bewuste leven verbinden. Joost ziet verhalen, waaronder dierenverhalen, als metaforen, als symbolische uitingen van spanningsvelden in de werkelijkheid. Het spanningsveld in verhalen, tussen goed en kwaad bijvoorbeeld, koppelt hij aan impasses. Verhalen bieden volgens hem de mogelijkheid om als beeld of metafoor te verkennen wat onbewust, op sensorisch niveau, nog niet is uitgezocht. Verhalen kunnen daardoor opties bieden en in plaats van miskenning of polarisatie helpen bij integrerend werk. De inbreng van beide auteurs heeft tot een mooi samenspel én verdieping geleid.

In zijn boek ‘What do you say after you say hello?’ schrijft Eric Berne (1972): sprookjes inspireren kinderen als zij hun eigen levensverhaal gaan schrijven. Door sprookjes, fabels en dierverhalen krijgen kinderen symbolische handreikingen over de kansen, mogelijkheden en obstakels die het kind op zijn reis door het leven tegen kan komen. Het is de vraag of dierverhalen een specifieke waarde hebben naast sprookjes en verhalen zoals deze in romans worden overgedragen.

Ik ben OK, jij bent OK hier begon het mee met dat ik denken kan verandering een weg is en hoe dat gaat een leven.

Hoe kunnen we onze eigen veerkracht-bankrekening aanvullen en hoe helpen we onze klanten om meer veerkracht-kapitaal te hebben? En wat is het belang hierin van scriptwerk? In dit artikel legt Anette Dielmann uit wat zij verstaat onder script, scriptwerk, veerkracht en mindfulness-coaching met paarden en illustreert zij de praktische toepassing met twee voorbeelden.

De auteur is hogeschool-docent. Ze biedt studenten een training aan in de basisconcepten van transactionele analyse (TA). Voor haar masterscriptie onderzocht ze welk effect de training heeft op het omgaan met feedback. Ze benadert het geven en ontvangen van feedback vanuit de TA-concepten strooks, strookmythes, levensposities en drivers. Hiermee helpt ze studenten vanuit een andere invalshoek naar feedback te kijken. In dit artikel verbindt ze deze principes en komt ze tot een verhelderend perspectief op feedback.

Dit artikel is een bewerking van een artikel uit Transactional Analysis Journal uit 2007, waarvoor de auteur de Eric Berne Memorial Award 2015 heeft gekregen. In dit artikel beschrijft de auteur het werkveld van de supervisor en de plek van transactionele analyse hierin. Hij kijkt door verschillende brillen naar het onderwerp en schetst een palet aan benaderingen. De auteur ontwikkelde een model dat weergeeft wat de plek is van supervisie ten opzichte van bijvoorbeeld therapie en coaching: waar richten deze vormen zich op? Hoe breed en diep kan worden gewerkt? Welke gezichten van supervisie ken jij? En welke zijn nieuw? De auteur biedt richtlijnen om als supervisor te staan voor vakmanschap.