“Dat kan niet hoor, Fiona!”, roept iemand me toe. Ik sta op dat moment bij een bestuur van zomaar een gemeente in het land. Een van de werkcoaches had, in de maand voorafgaand aan dit overleg, de moed opgevat om te twitteren met de wethouder over een gevoelig onderwerp, waar het bestuur al maanden gesprekken over aan het voeren was. De betreffende werkcoach was op het matje geroepen. “Hoe houden we dat tegen?!”, was de vraag aan mij. “Wen er maar aan”, zei ik. “Gebruik het in je voordeel en probeer het niet tegen te houden.”