In dit jubileumnummer duiken we in de geschiedenis van LVSC. Er komen diverse betrokkenen aan het woord die vrijwillig hun bijdrage leveren of hebben geleverd aan de vereniging zoals die vandaag de dag staat.
In 45 jaar is er enerzijds veel veranderd en zijn anderzijds thema’s van vroeger nog steeds actueel. De cultuur van LVSC kenmerkt zich door een sterke profilering van het supervisievak en een strijdbaarheid om dit te koesteren. Dat is niet zo gek als je leest dat de leden van het eerste uur zich hard hebben gemaakt voor de legitimering, zichtbaarheid en positionering van supervisie.
Diverse deskundigen, in eerste instantie van de supervisieopleidingen, ontwikkelden het vak. Dat deden zij in (schriftelijke) dialoog, vanuit een basis van Amerikaanse literatuur, gecombineerd met praktijkervaringen vanuit maatschappelijk werk. Supervisie onderscheidt zich in die zin van coaching en andere begeleidingsvormen door haar didactische methode.
LVSC heeft zich jaren gekenmerkt door deze cultuur, wat én de nodige discussies én mooie ontwikkelingen heeft opgeleverd. Ondanks het stevige kader dat er ligt, bleef er lang (en misschien nu weer) veel aandacht
uitgaan naar de vraag wat supervisie is.
De laatste jaren ziet LVSC een sterke toename van jonge leden. Mogelijk komt dat deels door de uitbreiding met de domeinen coaching en organisatiebegeleiding, die een andere doelgroep aantrekken. Ondanks dat de vereniging zichzelf in het verleden al het doel stelde om naast supervisie andere begeleidingsvormen een plek te geven, lijkt het alsof dit de laatste jaren pas meer is ingebed.
Wellicht dat het generatieverschil hierin een rol speelt, of de wereldproblematiek die aan een bepaalde urgentie appelleert bij veel begeleidingskundigen: de vraag wat zin heeft en hoe je kan bijdragen aan een betere wereld is meer dan actueel. En zo kent elk tijdperk zijn maatschappelijke ontwikkelingen die bijgedragen hebben aan wat LVSC nu is: een vereniging die een platform biedt om te ontmoeten, kennis te delen en uit te wisselen en de verbinding te zoeken.
Wij wensen je veel leesplezier met dit jubileumnummer en hopen dat de diverse bijdragen vanuit het veld de betrokkenheid van vele vrijwilligers, die we niet allemaal hebben kunnen noemen, representeert. Want zonder hen was er geen LVSC. Dus, gefeliciteerd allemaal, gefeliciteerd LVSC en op naar de 50!
Wim Smeets en Sietske Jans-Kuperus
