logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
bestellen0
Home > Alle artikelen - Abonneer je nu!
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

1 ... 115 116 117 ... 170

Achtergrond: Culturele diversiteit

Auteur: Wiebren Jansen, Sabine Otten, Karen van der Zee

 Organisaties hebben in toenemende mate te maken met een cultureel divers personeelsbestand. Onderzoek toont aan dat dit zowel positieve als negatieve werkuitkomsten tot gevolg kan hebben. Welk effect de overhand heeft is in sterke mate contextafhankelijk. Aan de hand van psychologische theorieën en interviews met medewerkers uit verschillende Nederlandse organisaties laat dit artikel zien op welke wijze organisaties het optimale uit hun culturele diversiteit kunnen halen.
€ 1,95
lees meer

Van hamer tot houvast: Absoluut luisteren

Auteur: Fer vd Boomen, Rinus Merkies, Marcel Hoonhout

 Erik is directeur van een welzijnsorganisatie. Hij wil een reorganisatie doorvoeren, waarbij hij ook de rol van het bestuur wil wijzigen: het bestuur zou meer op afstand moeten gaan besturen en hem meer ruimte laten in de uitvoering van het beleid. Zijn coachvraag gaat over hoe hij het bestuur ‘om’ kan krijgen. Met zijn coach heeft hij een beleidsdag met het bestuur voorbereid
€ 1,95
lees meer

Ubuntu

Auteur: Annette Man-Mul

 Afrika heeft iets dat ‘Ubuntu’ wordt genoemd. Het gaat over de essentie van mens-zijn. Het maakt onderdeel uit van de gift die Afrika aan de wereld gaat geven. Het omarmt gastvrijheid, het geven om elkaar, het bereid zijn die extra mijl voor een ander te lopen. Wij geloven dat een mens pas mens kan zijn door andere mensen. dat mijn menselijkheid onlosmakelijk verbonden is met die van u. Als ik u slecht behandel, dan behandel ik ook onverbiddelijk mijzelf als slecht. Een alleenstaand mens is een ‘contradictio in terminis’ en daarom zoek je werk dat de gemeenschap ten goede komt. Daardoor word je als mens lid van een gemeenschap.” Aartsbisschop Desmond Tutu
€ 1,95
lees meer

Teamcoaching: Groepsdynamisch Coachen

Auteur: Alex Engel , Erik Pronk

 Commitment, betrouwbaarheid, respect en duidelijkheid zijn volgens trainer en consultant Pieter van Osch de vier belangrijkste waarden voor samenwerking en daarmee voor een succesvol team. Veel van deze waarden komen aan bod in groepsdynamisch coachen, een methodiek die in de praktijk haar waarde heeft bewezen voor teambuilding..
€ 1,95
lees meer

Supervisie in en voor organisaties

Auteur: Louis van Kessel

 Organisaties hebben belang bij medewerkers die goed functioneren, zowel in uitvoering van hun taken als in onderlinge samenwerking. Vanzelfsprekend is goed functioneren echter niet. Door allerlei invloeden zijn medewerkers op uitvoerende, ondersteunende of leidinggevende posities daar niet altijd (blijvend) toe in staat. Vooral organisaties waarin mensgerichte dienstverlening centraal staat en waarin beroepsfunctioneren veel vraagt van de hantering van de eigen persoon, maken daarom van oudsher gebruik van supervisie als middel tot deskundigheidsontwikkeling en ondersteuning
€ 1,95
lees meer

Achtergrond: Samen scheppen

Auteur: Audrey de Jong

 Op de bodem van ons onbewuste liggen onze verborgen wensen en verlangens als zaden bedekt door de dagelijkse hectiek van het leven. Hoe kun je deze zaden laten ontkiemen en vorm geven aan deze wensen? Yoke de Wilde leidt je aan de hand van de Cyclus van Verandering, gebaseerd op de vier seizoenen, naar je verborgen wensen en daagt je uit te bloeien.
€ 1,95
lees meer

Redactioneel: Samenleven

Auteur: Els Ackerman

 Een gezin, vroeger was dat normaal. Als kind groeide ik op in een omgeving die uit gezinnen bestond. Vaders, moeders, broertjes en zusjes. Geen vrijgezellen, geen samenwonende vrienden of vriendinnen. De bakker en de melkboer kwamen aan de deur en mijn moeder was altijd thuis. Leven in een dorp. Nu woon ik met de poes in een appartement. Onder mij een jong stel, ze werken allebei. Naast mij een Chinese familie van man, vrouw en een jongetje van een jaar of tien. Ze zijn onzichtbaar en onhoorbaar. Op de andere etages een vertaalster met een af en toe aanwezige vriend, een architect uit een Oost-Europees land, een gepensioneerd echtpaar, een automatiseerder met een exotische vriendin die onlangs een tweeling heeft gekregen, een vriendenpaar waarvan ik geen idee heb wat ze doen. Leven in het centrum van een grote stad. We wonen tussen twee kantoorpanden in. Het ene staat al jaren leeg. En ineens verandert er iets in die losse club van mensen die in hetzelfde pand in dezelfde straat wonen, waar ze ook hun buren verderop niet kennen. Het lege kantoorpand dreigt omgetoverd te worden in een 24-uurskinderdagverblijf. Daarvoor moet dan wel het bestemmingsplan worden veranderd. Paniek, want niemand zit te wachten op 24 uur per dag zeven dagen in de week kindergeschreeuw en halende en brengende auto-ouders in de smalle eenrichtingsverkeerstraat. In de kranten lezen we berichten over andere steden, waar buren van een kinderdagverblijf dol worden van het lawaai en eieren gooien op de speelplaats aan de achterkant. Zo zijn wij niet, zeggen we. Maar in deze wijk zijn al minstens tien kinderdagverblijven en alsjeblieft geen kinderspeelplaats in onze rustige achtertuin. In no time is er een actiegroep van een man of vijftig. We vergaderen enthousiast en groeten op straat als we elkaar tegenkomen. Alle leeftijden doen mee, niet alleen ouderen maar ook singles die na een dag werken thuis rustig op hun balkon willen zitten, en mensen met jonge kinderen die het geluid van hun eigen kinderen al genoeg vinden. Plotseling leven we samen in plaats van allemaal apart. Na een aantal hoorzittingen en rechtszittingen winnen we het pleit van de gemeente, die dat bestemmingsplan niet had mogen veranderen. De bouwvergunning wordt ingetrokken. De wat schimmige zakenlieden die het kinderdagverblijf wilden exploiteren zijn uit het zicht verdwenen. De tuin, al bij voorbaat ingericht als kinderspeelplaats, ligt er verwaarloosd bij. De rust is teruggekeerd. Samenleven in een grote stad. Of toch ieder apart? We groeten elkaar nog steeds. Is er in ons land zo’n grote behoefte aan coaching, doordat we veel minder het gevoel hebben in een gemeenschap te leven? Zonder vanzelfsprekende sociale controle maar ook zonder vanzelfsprekende onderlinge hulp? Het wachten is op de volgende calamiteit. Els Ackerman werkt als ZZP’er in haar Praktijk voor Loopbaanadvies en Coaching in Rotterdam. Daarnaast geeft ze cursussen columnschrijven en autobiografisch schrijven en is ze redactielid van LoopbaanVisie. www.elsackerman.nl
Gratis
lees meer

Praatstok en de veer: no cure no pay

Auteur: Alex Engel

 Marshall Goldsmith helpt topmensen uit het zakenleven om hun soms onbewuste gewoontes te doorbreken en zo nog succesvoller te worden. Forbes noemde hem een van de vijf meest gerespecteerde executive coaches en The Wall Street Journal plaatste hem in de top tien van trainers voor executives. Hij heeft gewerkt met meer dan tachtig CEO’s van internationale topbedrijven, onder wie een groot aantal leiders uit de Fortune 500
€ 1,95
lees meer

Manager als coach: Ik ben de baas

Auteur: Francine ten Hoedt

 Het Trimbos-instituut zet zich met kennis en innovatie actief in voor het verbeteren van de geestelijke gezondheid in Nederland en daarbuiten. Voorzitter van de Raad van Bestuur Jan Walburg doet uit de doeken hoe hij in deze organisatie zijn medewerkers motiveert tot betrokken en zinvolle bijdragen, zonder ‘de baas te spelen’. Door te investeren in persoonlijke, sociale en intellectuele vaardigheden stimuleert hij het geluksgevoel van zijn mensen, die uitzonderlijke prestaties leveren op het gebied van onderzoek naar geestelijke gezondheid
€ 1,95
lees meer

Lezerscolumn

Auteur: Josha Zwaan

 Vandaag heb ik geen coachingsgesprekken. Vanachter mijn bureau staar ik naar mijn winterse tuin, terwijl het gezoem van de stofzuiger zich mengt met mijn gedachten. Af en toe hoor ik de stem van mijn hulp, meezingend met de muziek uit haar mp3-speler. Arabische liederen. inmiddels ben ik aan de uithalen van haar stem gewend. Mijn hulp in de huishouding is van Marokkaanse afkomst. Soms drinken we koffie en vertellen elkaar over ons leven. Haar kinderen zitten op dezelfde school als de mijne, maar spelen niet met elkaar. Op het schoolplein staan de Marokkaanse moeders op een kluitje, de Turkse staan een eindje verderop. Een praatje met mijn hulp is er dan niet bij. Ik sta bij mijn eigen groepje, hoog opgeleide, werkende moeders. Onze groepjes sluiten elkaar buiten zonder dat iemand dat expres zo wil. In een verhaaltje van Toon Tellegen vraagt de octopus onder het genot van een kopje thee aan de eekhoorn of hij hem raar vindt. De eekhoorn kijkt peinzend naar de vele armen en zuignappen van de octopus. Nee, overweegt hij, ik vind hem niet raar. En ik ben graag in zijn gezelschap. Maar als de octopus hem vraagt of hij met hem zou willen ruilen, raakt de eekhoorn in de war. Misschien is dat waar het om gaat. Samenleven vraagt om contact en nieuwsgierigheid. De ander is niet raar. Toch hoeven we niet zoals de ander te zijn. we hoeven niet te ruilen. De verschillen mogen er zijn. Als we maar niet vergeten dat er ook veel overeenkomsten zijn. Mijn gedachten springen naar een middag in november. Ik was aanwezig op de jaarlijkse conferentie van wereldcoaches. Allemaal enthousiaste, bevlogen coaches en trainers deelden daar hun motivatie om zich aan te sluiten bij stichting Wereldcoach: bijdragen aan de ontwikkeling van mensen in andere delen van de wereld. Niet naast andere wereldburgers leven, maar samen met. En dat samenleven betekent dat er gedeeld mag en kan worden. Materieel, maar ook immaterieel. We werden door een van de bestuursleden meegevoerd in een empowermentoefening. Het was een oefening uit het trainingsprogramma voor de vrouwen die via the Hungerproject getraind worden met steun van Wereldcoach. En waar we het uur daarvoor nog vooral naast elkaar en in een discussie zelfs tegenover elkaar stonden, waren we nu opeens samen. Zoveel verschillende mensen, maar wat bleken we veel te delen: ervaringen, angsten, pijn en belemmeringen, maar ook ontdekkingen, hulpbronnen, oplossingsrichtingen, energie. Niet dat elke oplossing voor ieder bruikbaar was. Daarvoor waren de verschillen soms te groot. De herkenning was echter des te groter. De eekhoorn in het verhaaltje wil uiteindelijk niet ruilen. Maar samen brakke thee drinken en zijn beukennoten delen: dat wil hij wel. Josha Zwaan is schrijver en heeft een praktijk voor coaching en procesbegeleiding. In oktober 2010 verscheen haar debuutroman Parnassia. www.joshazwaan.nl Verwijzingen Tellegen, T. (1993). Bijna iedereen kon omvallen. Amsterdam: Querido. Stichting Wereldcoach: www.wereldcoach.com
Gratis
lees meer
1 ... 115 116 117 ... 170

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper