In haar organsatiewerk ziet de auteur de behoefte van organisaties aan snelle oplossingen voor problemen die ze ervaren. In haar enthousiasme heeft ze hier ook wel eens gehoor aan gegeven en gemerkt dat dit geen duurzame verandering opleverd. Sinds zij zichzelf meer permissie geeft te vertragen en tijd te nemen voor het onderzoeken van wat er werkelijk speelt en aandacht vraagt, levert dit organisaties een bron aan informatie op. Zij maakt hierbij gebruik van de hongers van Berne (1970) en de Integrerende Volwassene in actie (Temple, 1999). Met dit artikel beoogt Lies de Bruijn de lezer te enthousiasmeren voor een pas op de plaats in het benaderen van organisatievraagstukken en daarbij verdiepend te werken aan een gezonde balans in de basisbehoeften van mens en organisatie.