De verontwaardiging over nepdiploma’s in de jeugdzorg is begrijpelijk. In een domein waar BIG- en VOG- registraties bewaken wie er met kwetsbare jongeren werkt, voelt zo’n vals papier als een dolksteek. Ook ik was daar ronduit kwaad over. Walgelijk. En fraude is fraude. Keihard aanpakken. En toen ging ik fietsen en er wat langer over nadenken. Wat maakt het inleveren van nepdiploma’s aantrekkelijk? Hoe kan het dat mensen daarmee wegkomen? Ik bedacht me dat nepdiploma’s wel een probleem zijn, maar niet hét probleem. Het grotere verhaal is onze blinde fixatie op diploma’s. En die fixatie heeft een industrie van omwegen en achterdeurtjes gecreëerd.