Na een Olympische sportzomer zijn er altijd topsporters die afscheid nemen van het hoogste niveau. Wie de judomat, het volleybalveld of de golfbaan vaarwel zegt, heeft nog een heel stuk loopbaan voor de boeg. Soms een eigen keus, soms een keus die genomen moest worden, soms een keus door een ander bepaald. Maar wat als je geen Epke Zonderland bent die zijn topsportcarrière heeft gecombineerd met een studie en coschappen? Immers, veelal missen (ex-)topsporters de beroepsopleidingen of werkervaring die leeftijdsgenoten wel hebben opgedaan. Wat als je niet goed weet welke talenten je in zou moeten zetten in een maatschappelijke carrière? Wat als je niet eens weet waar je moet beginnen?