logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Voorjaarsschoonmaak in het toetshuis

Auteur: Dominique Sluijsmans & Luc Sluijsmans

Wat hebben het pointillistische schilderij Grande Jatte van Seurat, de slaapkamer van Van Gogh, een zandbak in de plaatselijke speeltuin, een kom heerlijke lettersoep en een bakje fruit met elkaar gemeen? De kenner zal het antwoord weten: al deze omgevingen en voorwerpen zijn onder handen genomen door de Zwitserse kunstenaar Ursus Wehrli. Wehrli (1969) heeft tientallen beroemde kunstwerken, parkeerplaatsen, tuinen en maaltijden ‘opgeruimd’. Als u zijn naam googelt en vervolgens de afbeeldingen aanklikt, krijgt u een indruk van zijn immense werk. De Grande Jatte is teruggebracht tot een zak confetti, de schoenen van Van Gogh staan nu netjes onder zijn bed en de letters uit de soep liggen op alfabet. Enfin, u krijgt snel een indruk van de essentie van deze ‘clean-up-artist’, zoals Wehrli zichzelf omschrijft. Mocht u meer willen weten over zijn werkwijze, bekijk dan eens de zeer humoristische TED Talk waarin Wehrli zichzelf presenteert. Niet alleen het spel Kolonisten van Catan (zie onze column in het maartnummer van Examens), maar ook het werk van Wehrli vinden wij buitengewoon inspirerend voor de invulling van ons dagelijks werk als onderwijskundig ontwerpers. Ook wij zoeken naar samenhang, ordening en balans tussen alle componenten van een curriculum. Regelmatig roepen scholen en opleidingen onze hulp in als ‘curricular personal organizers’: zij vragen ons hen te helpen hun curriculum te reorganiseren, inclusief alle toetsen, onderwijsactiviteiten en onderwijsinhouden. Dit opruimproces leidt niet alleen tot het zichtbaar maken van alle onderdelen, maar ook wordt in één oogopslag duidelijk hoe vol een curriculum is, dat er misschien wel veel van hetzelfde inzit of dat er juist hiaten zijn. Als we inzoomen op het toetshuis, kan het zomaar voorkomen dat de mix van toetsvormen niet in balans is in relatie tot de te bereiken leerdoelen. Er is bijvoorbeeld een te zware focus op kennistoetsen of sprake van een ‘overload’ aan toetsen waardoor het toetsprogramma als geheel niet meer organiseerbaar is. Of het blijkt dat een aantal toetsen onderhevig is aan onderhoud en in reparatie moet. Het toetshuis inclusief het curriculum als geheel van een grondige schoonmaak voorzien is echter geen eenvoudige klus. Het zal scholen en opleidingen tijd en energie kosten tot beargumenteerde antwoorden te komen op de volgende vragen: Welke curriculuminhouden en toetsen passen niet meer in het huis en gooien we in de curriculumcontainer? Welke zetten we tijdelijk in de opslag? Welke zullen we moeten herzien? Wij vinden het boeiend om het gesprek hierover aan te gaan en richting te geven. We werken dan met vragen als: Waarom is de toets en de onderwijsinhoud (nog) relevant? Zijn deze consistent met andere inhouden en toetsen? We zien wel een valkuil. De zak confetti van Wehrli bevat weliswaar alle verfcomponenten van het schilderij, maar Seurat was de meester die het Franse eiland op doek kreeg. In onderwijstaal betekent dit dat het curriculum niet een simpele optelsom is van losse toetsen en curriculuminhouden, maar dat het gaat om een samenhangend curriculum dat meer is dan de som der delen. Wij nodigen docenten uit de curriculumkunstenaar te zijn die het geheel vanuit de ogen van de lerende overziet, overbodige onderdelen verwijdert, nieuwe onderdelen introduceert en deze kleur geeft. Dus na alles in onderdelen buiten te hebben gezet, is het belangrijk dat alles in een logische samenhang en verhouding weer de school of opleiding in gaat. We zitten volop in de de lente. Grijp de kans met een curriculair sopje en een stevige toetsbezem aan het werk te gaan en tot een opgefrist curriculum te komen. En vergeet daarbij niet ook uw leerlingen en studenten een emmertje met spons te geven. Dominique Sluijsmans, Zuyd Hogeschool Lector Professioneel Beoordelen, dominique.sluijsmans@zuyd.nl Luc Sluijsmans, SLO Curriculumontwerper, l.sluijsmans@slo.nl
Gratis
lees meer

In memoriam Ton Luijten

Auteur: Henk van Berkel

Op 13 april is in zijn woonplaats Warnsveld Ton Luijten op 76-jarige leeftijd overleden. Ton is van zeer grote betekenis geweest voor EXAMENS. Hij was niet alleen hoofdredacteur, maar heeft vooral in de beginperiode een sterke stempel gedrukt op het tijdschrift. Nadat de NVE mijn voorstel voor het starten van een tijdschrift goedkeurde, benaderde ik Ton om samen de noodzakelijk eerste stappen te zetten: het aantrekken van redactieleden, het zoeken van een uitgever, het vaststellen van een ‘formule’ en lay-out. Het was een drukke periode. Daartussendoor moest het blad ook nog inhoud krijgen, copy dus. Ton liet zich in die periode –hij had het Cito net men pensioen verlaten- van zijn beste kanten zien. Zijn vele contacten in de Nederlandse examenwereld, met uitgevers en met potentiele schrijvers kwamen allemaal van pas, en het tijdschrift kwam uit de startblokken. We werden alle twee hoofdredacteur. Geen enkel tijdschrift heeft twee hoofdredacteuren, waarschijnlijk vanuit de gedachte dat twee kapteins op een schip niet gaat. Maar dat gold niet voor EXAMENS. Het liep op rolletjes. Er was geen enkele rimpeling in de samenwerking, en dat kwam door Ton. Ton was een aimabel en humorvol man. Zijn aanwezigheid bracht altijd iets te weeg, bijvoorbeeld ontspanning tijdens de chaotische redactievergaderingen, nieuwe initiatieven voor rubrieken, en oplossingen voor ontstane problemen. Hij respecteerde de meningen van mensen, zonder over zich heen te laten lopen. Hij was zowel hoofdredacteur als eindredacteur. Zeer nauwgezet corrigeerde en verbeterde hij teksten, controleerde de drukproeven en zorgde er voor dat het tijdschrift een aantrekkelijk uiterlijk kreeg. Hij was deskundig en veelzijdig. Aan de ene kant waren er zijn aan het Cito gerelateerde werkzaamheden, vaak rationeel en abstract van aard, aan de andere kant was hij de neerlandicus, die gevoelens omzette in woorden. Hij had vele levens. Naast zijn werk op het Cito en het werk voor EXAMENS, was hij neerlandicus in hart en nieren. Onder het pseudoniem Ton Tijler schreef hij tien jaar lang columns voor De Gelderlander. Hij schreef drie dichtbundels, maar ook een heuse detective Beste Ernst. Hij bewerkte Godfried Bomans’ Erik’ tot een musical. In 2009 en 2010 was hij de stadsdichter van Zutphen. Hij was bovendien krachtdadig, maar wel met fluwelen handschoenen. Hij was geïnteresseerd in mensen en mensen in hem. Dat bleek wel op de uitvaartdienst in de St. Jan te Zutphen die tot de laatste plaats was bezet.  Ik vind het moeilijk om in de verleden tijd over hem te praten. Zijn herinneringen aan hem echter maken me blijmoedig. Hij was een prettig mens. Dat is zijn verdienste geweest, hier op aarde. Henk van Berkel. Voormalig hoofdredacteur EXAMENS.
Gratis
lees meer

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper