logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

De vele gezichten van assessment op www.expand.nl

Auteur: Inge van de Veerdonk

De vele gezichten van assessment op www.expand.nl Binnen de sociale wetenschappen is het beoordelen van personen een centraal thema. Het onderwijs gaat na of de leerling/student aan de eisen van de opleiding voldoet, in de beroepspraktijk wordt nagegaan of een potentiële medewerker aan de eisen van de functie voldoet. De website www.expand.nl sluit aan bij het laatstgenoemde. De website www.expand.nl bevat vele opties die overzichtelijk zijn weergegeven in rubrieken. Eén van de rubrieken heeft betrekking op assessment. Dit deel biedt niet alleen relevante informatie voor de HRM-professional, maar is naar mijn mening voor alle personen die zich bezighouden met selecteren, beoordelen en examineren interessant om te lezen. Een diversiteit aan onderwerpen is ondergebracht in weblogs, de ‘blogs’, waar regelmatig in chronologische volgorde nieuwe bijdragen verschijnen. Er wordt bijvoorbeeld een blog gewijd aan een boek dat is uitgekomen ter ere van een Nederlandse organisatie op het gebied van de testpsychologie, die dit jaar zijn tachtigjarig bestaan viert. In andere blogs wordt ingegaan op de meer dagelijkse problemen waarmee een HRM-professional te kampen heeft: welke competenties zijn te meten in een selectieprocedure en in welke mate zijn de aanwezige competenties binnen een selectieprocedure te meten? Het valt op dat er veel ontwikkelingen zijn geweest op het gebied van de testpsychologie en dat het vakgebied volop in ontwikkeling is. Ten slotte gaan enkeleandere blogs in op ‘historische’ testpsychologen. Hun toenmalige theorieën worden in de context van de hedendaagse maatschappij en de ‘moderne’ uitgangspunten nog eens aangehaald. In verschillende blogs wordt verwezen naar literatuur (boeken, tijdschriften), maar ook naar websites die interessant zijn om te bezoeken in het kader van het besproken thema. Tevens heeft de lezer de mogelijkheid om via de aangeboden links in de diverse blogs direct naar het betreffende onderwerp te surfen. De blogs zijn niet allemaal zakelijk van karakter. De auteur (blogger) behandelt aan de hand van persoonlijke voorbeelden en sprekende anekdotes de theoretische uitgangspunten van assessment en geeft zo nu en dan zijn eigen beleving en ervaringen weer. Bij deze website krijgt de lezer de kans te reageren op het blog van de auteur. De reacties zijn net zo interessant, divers en uiteenlopend als de blogs die op de website te vinden zijn. Naar mijn mening lokken de reacties op de blogs in enkele gevallen meer reactie uit dan het blog zelf. Sommige reacties zijn gedegen en weloverwogen, terwijl andere reacties ronduit flauw te noemen zijn. Niet alleen uit de blogs, maar ook uit de reacties blijkt dat het vakgebied dynamisch is.Binnen de onderwijskunde is het een uitgangspunt dat bepaalde(leer)stof beter wordt opgenomen en beklijft op het moment dat de stof gaat ‘leven’: als de docent of de auteur bijvoorbeeld eenpersoonlijk tintje geeft aan de stof. Dat is naar mijn mening op deze website zeker van toepassing. Mw. drs. I.J.W. van de Veerdonk is onderwijskundige. Zij is werkzaam als toetskundige bij Bureau Examinering van de Politieacademie.
Gratis
lees meer

Competent

Auteur: Fred de Roode

Competent. Je hoort het vaak de laatste tijd: competentiegericht onderwijs, competentiegerichte toetsing en assessment. Onderwijskundigen hebben niet zo’n brede kennisbasis als bijvoorbeeld natuurwetenschappers. Misschien ligt hierin wel een verklaring voor het telkens verzinnen van termen en ideeën die goed in het gehoor liggen en waarmee je als wetenschapper nog enigszins aan de weg kunt timmeren. En dat is tot daar aan toe, maar hinderlijk is het daarbij dat menig ander, zowel onderwijs- als andere kundigen, zich wat al te makkelijk door modieus taalgebruik laten meeslepen. Tot nu toe heeft bij mijn weten nog niemand een algemeen geaccepteerde en binnen het onderwijs bruikbare definitie van de term ‘competentie’ kunnen geven. Sterker nog: sommigen (De Bie & Mostert, 2000) schrijven zelfs over ‘de overbodigheid van een modieus begrip’ en houden zich liever bij de ‘ouderwetse’ vaardigheden en bekwaamheden. En oud-hoogleraar A.D. de Groot die ooit de meerkeuzevraag in Nederland min of meer populair maakte, schreef in 1986 al dat het woord competentie ‘geschikt [is] om onzekerheid en verschillen van opvatting over wat eigenlijk wordt bedoeld, toe te dekken’. Neem de situatie van vele pabo-studenten. Maar liefst 25 procent moest afgelopen jaar voortijdig de opleiding verlaten, omdat zij ondanks bijspijkercursussen nog steeds niet voldoende rekenvaardig zijn in termen van het eindniveau van groep 8-scholieren van de basisschool. Waardoor? Doordat in het voorafgaande onderwijs in ernstige mate verzuimd is de studenten elementaire kennis van en vaardigheid in het rekenen bij te brengen. Een ander voorbeeld: het Studiehuis in de tweede fase van het voortgezet onderwijs. Voor zover ik het kan overzien gaan daarachter óók ideeën over ‘competentiegericht leren’ schuil. Gevolg: menig eerstejaarsstudent aan een hbo- of wo-instelling klaagt over het feit dat zijn wiskundekennis en zijn kennis van het Engels beneden een acceptabele grens ligt. Desondanks hoorde ik in een nog recent verleden een collega onderwijskundige met enig dédain spreken over ‘kennistoetsen’, daarbij doelend op de (gelukkig) nog steeds gangbare schriftelijke tentamens en examens. Begrijp me goed: uiteraard heb ik niets tegen mensen die vaardig en bekwaam zijn, desnoods competent, wat dat ook moge betekenen, integendeel, graag natuurlijk en op het moment dat het aan de orde is horen die ook naar behoren getoetst te worden. Maar waarik me, zoals gezegd, enigszins aan stoor is het al te gemakkelijk accepteren van vage termen en ondoordachte ideeën in het onderwijs met soms heel vervelende gevolgen. Wat velen blijkbaar niet door hebben is dat iedere vaardigheid en bekwaamheid uiteindelijk berust op algemeen geaccepteerde kennis en inzichten, kortom ‘traditionele’ leerinhouden die verdienen geleerd én adequaat getoetst te worden. En dat is de beste garantie voor de latere ontwikkeling van bekwaamheden en (vooruit) competenties. Literatuur De Bie, D. & Mostert, P. (2000). Competentie, over de overbodigheid van een modieus begrip. Onderzoek van ‘Onderwijs’, 29 (2), 20-22. Groot, A.D. de (1986). Begrip van evalueren. Den Haag: VUGA. Drs. F.A. de Roode is werkzaam bij Open Universiteit Nederland te Heerlen.
Gratis
lees meer

EXAMENS 2007-04 Volledige uitgave

INHOUD EXAMENS 2007-4 december 2007 Assessment getoetst: nieuwe evaluatievormen en studieaanpak, David Gijbels en Gert Vanthournout Tentamens tandheelkunde: een experiment met beeldschermtoetsing, Silvester Draaijer, Denise van Diermen, Michel Jansen en Jaap Buis Persoonlijke vakbekwaamheidscertificaten uitgereikt, Jan Jacobs en Annemarie de Knecht-van Eekelen Taken van KCE naar inspectie: wat doet het ministerie en hoe reageert het veld?, Annemarie de Knecht-van Eekelen en Ad de Jongh Zelfsturende kappersleerlingen kijken in de spiegel, Wendy Kicken en Saskia Brand-Gruwel Ervaringen met CitoTester, Mark Martinot en Henny Tax Redactioneel Uit de praktijk Terecht of niet...? Gastcolumn Wie zijn wij? Agenda  Literatuur Gezien en gelezen NVE Drie zessen of meer lessen? In het veel genoemde rapport van de Onderwijsraad over de hoogst noodzakelijke verbetering van het onderwijspeil in het voortgezet onderwijs, zoomde de complete dagbladpers in op het voorstel over de examencijfers. Leerlingen die op het eindexamen een onvoldoende halen voor Nederlands, Engels of wiskunde zouden geen diploma moeten krijgen. Toen minister Plasterk hierover naar zijn mening werd gevraagd reageerde hij met de opmerking dat een dergelijke maatregel zou leiden tot ‘dramatische consequenties’. Hem was kennelijk door vooruitstrevende onderwijskundigen ingefluisterd dat bij een dergelijke regeling de helft van alle examenkandidaten havo en vwo zou zakken. Andere, meer behoudende onderwijsonderzoekers trokken dat in twijfel waarop de minister vervolgens te kennen gaf het hele plan van de Onderwijsraad nog eens ‘rustig te zullen bekijken’. Jammer voor Doekle Terpstra die namens de hbo-raad meedeelde wel wat te zien in zo’n maatregel en dus de minister adviseerde het voorstel over te nemen. Fijn voor het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (LAKS) dat zijn kritiek alom verspreidde en het plan van de Onderwijsraad als ‘symboolpolitiek’ aan de kant schoof. Volgens het LAKS was dit niet de manier om het probleem van de aansluiting tussen voortgezet en hoger onderwijs op te lossen. En misschien was hun reactie zo gek nog niet. Naar mijn stellige overtuiging werd Plasterks reactie ingegeven door een andere overweging. Hij hield die echter zorgvuldig voor zich omdat die in de examenwereld van het voortgezet onderwijs wat minder populair is. En dat is het gevaar van normverlaging. Dat verschijnsel bestaat zolang leraren optreden als examinatoren en dus hun eigen leerlingen beoordelen, ook bij het centraal examen. Het is een onlosmakelijk gevolg van het ontbreken van absolute normen die dus ‘verschuifbaar’ of ‘manipuleerbaar’ zijn zowel door examencommissies als door individuele leraren-examinatoren. In die context is een dergelijke maatregel een papieren maar niet ongevaarlijke tijger. De eis van de drie voldoendes voor de drie genoemde vakken kan immers gerealiseerd worden zonder enige vorm van onderwijsverbetering. Niet de leerlingen zelf maar de examinatoren doen hun best om aan de gewenste norm te voldoen. Is dat zo’n vreemde veronderstelling? Leraren zijn er immers om leerlingen verder te helpen. Een goede leraar is een leraar met veel geslaagde leerlingen. Niets menselijks is de leraar vreemd. En met kwaadwilligheid heeft dat niets van doen. Maar dat alles helpt het onderwijs geen stap verder. Om een werkelijke verbeteringsslag in het onderwijs te maken, zijn de aanbevelingen van de onderwijsraad voor de langere termijn van meer belang. Kort samengevat gaat het daarbij om ‘meer over minder’, dat wil zeggen: meer diepgang bij minder examenvakken. En ook om de zorg voor een cursusprogramma waarin het voorgeschreven lesrooster ook daadwerkelijk gehaald wordt. Eveneens om de zorg voor goed gekwalificeerde docenten. Dat alles is niet opzienbarend, maar wel noodzakelijk en een kwestie van langere adem. Onderwijsverbetering bereik je niet zo maar met een eenvoudige cijfermatige ingreep. Examencijfers komen helemaal aan het einde van het proces. De vraag is: wat zit er achter een vijf of een zes? Mijn conclusie: Plasterk heeft gelijk de aanbeveling van de Onderwijsraad betreffende de aanscherping van de exameneisen voor havo en vwo op dit moment niet over te nemen. Liever meer en betere lessen dan de eis van de drie zessen.

€ 6,95

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper