logo-professioneel-begeleiden logo-professioneel-begeleiden
Filters

Alle artikelen - Abonneer je nu!

Op een zwoele zomeravond

Auteur: Alex van de Kerkhof

Op een zwoele zomeravond. Ingenomen met zijn kwaakkunst biedt kikker in de roman Het lot van de kikker (Toon Tellegen, 2013) een cursus ‘Kwaken in 100 lessen (de eerste beginselen)’ aan. Daar komt niemand op af. Ook niet als hij van 100 tien maakt, of zelfs vijf, of twee, of één. En ook niet als hij een door hemzelf uitgereikt diploma toezegt. Ik sta er alleen voor, dacht hij, dat is nu wel duidelijk. Hij haalde het bord weg. Kwaken is niet te leren, je kunt het, of je kunt het niet. Nul lessen of duizend lessen. Een voor hem troostrijke conclusie. Had kikker echter nog wat verder gezocht, zou hij vast op Hans van Zetten zijn gestuit. Hans van Zetten, bekend van radio en tv. Van het turnen en het kunstrijden op de schaats. Van het jubelende “Ja, hij stáát!”, tot het meer ingetogen “Prachtig uitgevoerde dubbele Lutz, direct gevolgd door een achterwaartse Rittberger”. Hans van Zetten kan met serene stem meedelen dat we zo meteen naar een ijspaar uit Canada gaan kijken dat gaat dansen “op fraaie melodieën uit Les Misérables’’. En precies als na een paar seconden geconcentreerde stilte de eerste dramatische passen worden uitgevoerd en de eerste toon opklinkt, start Hans van Zetten zijn alle muziek overstemmende relaas. “Hans, je kwaakt er weer doorheen”, hoorde ik mezelf tijdens de laatste Olympische winterspelen vaak mompelen. Toch heb ik grote bewondering voor Hans van Zetten. Hij ziet dingen die je als niet-kunstschaatser niet gauw zult opmerken en hij weet van alles de bijpassende vakterm. Hij neemt niet alleen waar, hij jureert hardop. Daarbij is hij empathisch, hij weet alle relevante achtergrondgegevens van de uitvoerders op het gladde ijs, hij plaatst prestaties in een verhelderende context. Moeiteloos nemen we van Hans van Zetten aan dat het om een driedubbele met de armen zijwaarts gestrekte sprong ging, ook al zagen we er zelf maar twee. Hans van Zetten steekt met kop en schouders boven alle beoordelaars van alle publieke juryprogramma’s uit. Als Hans van Zetten voorspelt dat er een aftrek van twee tiende punt zal volgen, dan gebeurt dat ook. Hans van Zetten is de betrouwbaarheid en deskundigheid zelve. Met Hans van Zetten is het fijn tv-kijken, met hem meekijkend worden we allemaal een beetje deskundig. Hans van Zetten voedt ons op, hij reikt ons de argumenten aan voor onze oordelen, die eigenlijk de zijne zijn. Want niemand zal hem tegenspreken. Bij veel andere openbare jureringen worden we aan ons lot overgelaten. We gissen en dreutelen maar wat, we hebben onze gebrekkige oordelen die we met gemak inruilen voor die van een ander. Waar moeten we ook allemaal op letten, bij Idols of Sterren van de duikplank? En hoe vaak zitten we er niet naast als we moeten voorspellen wie Bertus of Harm gaat kiezen in Boer zoekt vrouw? Welk beslissingsproces voltrekt zich in hun door het winderige platteland gekerfde hoofden? Zit er onder hun alpino een transparant, controleerbaar en consistent beoordelingsmodel dat afgeleid is van een blauwdruk van de ideale boerin? Zijn de gebezigde rubrics transparant, valide en voldoende samenhangend? Hoe biedt zo’n hunkerende boer weerstand aan zijn particuliere halo-effecten? We weten het niet, maar het belemmert ons niet er, bij afwezigheid van een kundige gids als Hans van Zetten, bij de koffieautomaat, als was dat een vijvertje op een zwoele zomeravond, een paar weken lang gezellig over mee te kwaken.   Drs. A.J.M. van de Kerkhof is Clustermanager bij Cito, hij is lid van de redactie van EXAMENS. E-mail: alex.vandekerkhof@cito.nl.
Gratis
lees meer

EXAMENS 2014-01 Volledige uitgave

INHOUD EXAMENS 2014-01 februari 2014 Het toetsen van referentieniveaus, stellen we aan alle leerlingen dezelfde eisen Saskia Wools en Anton Béguin Ieder zijn eigen toets? UDL als oplossing voor studenten met een functiebeperking Anita van Boxtel, Judith Jansen, Lex Jansen en Jackelien ter Burg Terecht of niet? 'Wie zelf schrijft...... moet wel zelf schrijven, Annemarie de Knecht-Van Eekelen Valideren van Examens, de 'argument based approach' voor valideren Brenda Zandsteeg en Marieke van der Schaaf Gastgedicht: De toetsconstructeur Uit: Lal Goerdayal(2013). Panorama van hetleven. Ervaringscertificaat versus diploma, wezenlijke verschillen tussen ervaringscertificaat en diploma, Annie Kempers-Warmerdam, Kerstin van Tiggelen en Fred de Bruin Software voor wiskundeonderwijs, Uit de praktijk, Marc Habbema Gezien en gelezen Literatuur/ Agenda Verenigingsnieuws Geslaagd? Dit jaar was ik in januari een paar weken in Zuid-Afrika en kon ik een nationale ‘happening’ meemaken, de bekendmaking van de eindexamenresultaten. In Zuid-Afrika worden de nationale eindexamens, de ‘Matriek’, afgenomen aan het eind van klas 12. De examenperiode is in november, want het schooljaar loopt van eind januari tot december. Op 7 januari 2014 kwam de minister van onderwijs op de tv met de resultaten van de Matriek 2013. Vol enthousiasme vertelde zij dat in vergelijking met 2012 het landelijk percentage geslaagden met 4,3% was gestegen van 73,9% naar 78,2%. Wat betekenen zulke cijfers? Mijn eerste reactie was ‘dan zullen de examens wel makkelijker zijn geweest dan vorig jaar’. Is dat een terechte reactie? Voor zover ik weet doen ze in Zuid-Afrika nog niet aan equivaleren of iets dergelijks, dus het is inderdaad de vraag of de examens van jaar tot jaar dezelfde moeilijkheidsgraad hebben. Maar goed, ik kan me vergissen, zo goed ingevoerd in het Zuid-Afrikaanse onderwijssysteem ben ik nu ook weer niet. Dus ik vroeg het aan een goede kennis, zij is hoofd van een basisschool. Haar antwoord was: ”Het is een verkiezingsjaar, dus ze willen graag mooie resultaten laten zien”. Nog een paar cijfers. In 2008 hadden zich 533.561 kandidaten ingeschreven voor de Matriek van wie 62,5% is geslaagd. In 2012 waren er 511.152 kandidaten, in 2013 waren het er 562.112. Dramatisch zijn de slaagpercentages voor wiskunde: in 2012 54%, in 2013 wel meer, maar nog slechts 59,1%. Er zijn grote regionale verschillen. De Westkaap (de provincie waarin Kaapstad ligt) telt een slaagpercentage in 2013 van 85,1%, de naburig provincie Oostkaap slechts 64,9%. Het ongeloof over de sterk verbeterde cijfers is groot. Een veel gehoorde verklaring is dat scholen de leerlingen die mogen deelnemen aan de Matriek al in klas 10 selecteren. Op sommige scholen stroomt de helft van de leerlingen in klas 10 uit en verlaat dus het onderwijs zonder diploma. De mening overheerst dat het civiel effect van de Matriek laag is. Interessant zijn de reacties in een van de kranten, Die Burger, een Afrikaanstalige krant, vooral gelezen door blanken. Hoewel Afrikaans lijkt op Nederlands, is het echt een andere taal, maar de citaten hieronder hebben volgens mij geen vertaling nodig. Zorg is er over het niveau dat onvoldoende is om door te stromen naar universiteit of arbeidsmarkt: ‘Dit voorspel ’n werk mag wat in baie opsigte nie die mas gaan opkom nie’. Leerlingen doen naast de Matriek andere examens om zekerder te zijn van de waarde van hun diploma: ‘Dit is waarom al meer mense buitenlandse eksamens skyf - Hoofsaaklik Brits en Amerikaans’. Universiteiten selecteren niet op Matriek resultaten maar op de cijfers van klas 11. Een cynicus schrijft over het staafdiagram met cijfers in de krant: ‘Goeie nuus wel, oor n paar jaar sal die tipe statestiek nie saak maak nie, want niemand sal dit kan verstaan nie’. Het is niet eenvoudig om een betrouwbaar examensysteem te creëren. In Nederland lukt het, laten we er zuinig op zijn. Mw. dr. A. de Knecht-van Eekelen is hoofdredacteur van EXAMENS. E-mail: a.van.eekelen@gmail.com

€ 6,95

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en blijf op de hoogte!

Op weg naar ruimte en vrijheid

Crisis als aanleiding om inzicht te vergroten in (je) identiteitswerk

Datum:
Locatie:

Download gratis deze white paper